Ausuwzuhuımşğ 55 ZNĞ SŞXŞULZŞĞ |
Kndğ=rnw Uxnp<uhuandkşuz Zu.uğuğndkrdzg şğtm rğrmndz ul aupnğeşj fşğ<rz 24 cusşğnd ındşulzşğg^ giı nğnzj sşxşulzşğndz krdg şpu, tğ 53! Zu.nğe +ğ uwi krdg 55 tğ! Suaujnpzşğnd krdg^ nğ=uz ul judulr glluw^ şkt çupeuındr uğıuiuasuzşuz şğmrğzşğt auiznp lndğşğnd aşı^ s.rkuğumuz t nğnfaşışd mg hıgımr wuğuçşğuçuğ ju, sumuğeumr fğuw! Çuwj şğtmnduz ındşulzşğndz st< uzu.nğc mtı sg muğ! Znğ uğquzuüğndu, arduzezşğndz krdg^ nğ zu.nğe +ğ 1$119 tğ^ şğtm çuğqğuju, tğ 1$704r! R#zv huıuau, tğ nğ uwi krdg uwi=uz çuğqğuju, tğ yn.uzum udşlr ju, r<zşlnd! Uxnp<uhuandkşuz Zu.uğuğ (uağtıırz Ü+ou sıuanürv vüıud uwi çuğqğujndsg^ uz Kfrkkgğ- Juğe suauju,zşğnd krdg şğtm auiu, şpud 3$894- ?UPU?ZŞĞND UZNDZ VMUW Ustz rğrmndz Zu.uğuğndkrdzg mg aupnğet suauju,zşğndz^ znğ fuğumndu,zşğndz^ çcbmndu,zşğndz^ .ıujşul euğsuznds ışiznpzşğndz krdşğg^ çuwj =upu=r uzndz vr ığndrğ^ cnpnfndğeg vr ürışğ kt uwi huıuauğzşğndz =uzrz n#ğ =upu=rz st< huıuau, t! Mg kndr kt Zu.uğuğndkrdzg rğ huıouxzşğg ndzr uwi mtıg ,u,ndm huaşlnd ausuğ^ çuwj ecnduğ vt şzkueğşl nğ Rikuzhndlg juzmrz ustztz fşğg mg üızndr! YNPNJ ŞLLŞLND İUASUZUYUMNDS^ NV KT UĞÜŞL? *eşğg ıu=juz^ usuxzuwrz şpuzumg rz=örz= wuwızr euğqzşl imiud nd uirmu auduzuçuğ nğnb vuynf ndzr rğ c.ıumuz uöeşjndkrdzg^ =uzr nğ uwi üşpşjrm +enf suğenj ausuğ erdğrz vt ındzg ziırl! Srzveşx rb.uzndkrdzzşğg ustz +ğ mg mğmzşz$ {Şkt iırhnpumuz huıoux sg vndzr=^ ynpnj sr şllt=´! Çuwj ynpnj şllnpzşğg buı şz şd fiıuauçuğ uznzjst =rvşğ sruwz iırhnpumuz huıoux ndzrz ynpnj şllşlnd ausuğ! Şğmrğg mg huığuiındr wuxu<rmuw Buçuk^ Mrğumr^ Şğmndbuçkr nd Şğş=buçkr vnği +ğşğnd ynpnj şllşlnd uğüşl=rz! Çuwj ani mğzuz= uzeğueuxzul nğ i.ul m'gzşz= şğç mg ünğ,u,şz= {ynpnj şllşlnd uğüşl=´ çujuığndkrdzg^ nğnfaşışd şpu,g uğüşl= vt^ uwl iuasuzuyumnds t! Uwluhti r#zvhti çuj m'glluwrz uxşdındğr mşeğnzzşğg mus yndxşğg mus suğ=tkzşğg^ ndğ suğerm mğzuz şğkul huwsuzud nğ gzığşz usşzus+ırm suğ=tkzşğg! Auğjz uwz t nğ buışğ uwi iuasuzuyumndsg mg buauünğ,şz! Sruwz üşpşjrm +eg fuwşlşlnd ausuğ vt nğ suğerm endği m'şlltrz nd öuzj m'uxztrz gzmşğuwrz çujndkrdz huaşlnd muznzg! Uxşdındğr mşeğnzzşğnd çujndsz ul huıoux euğqud nğ cnpnfndğeg .onpndszşğ rğumuzujzt nd hnvşğ muöst uxşdındğr mşeğnzzşğnd exzşğndz ux<şd! Uxşdındğr mşeğnzzşğ sızşlnd nd anzmt üzndszşğ gzşlnd .riı huwsuzzşğ muz şd aşıu=ğ=ğumuz t nğ cnpnfndğeg uv= m'uxzt uwe ,uzğ huwsuzzşğg nd muğür mg ihuit zşği sızşlnd ausuğ! Aupnğendşjud nğ Zu.uüua Tğınpuzz ul ecüna szuju, t Uxşındğr mşeğnzzşğnd st< iışp,ndu, .onpndsşğtz nd öündbndkşuz ağudrğu, t cnpnfndğeg^ wuwızşlnf nğ şkt uwihti buğndzumndr^ udşlr .riı sr<njzşğ qşx= m'uxzndrz! Ethr udşlr .riı sr<njzşğn#d hrır şğkuz=^ kt huwsuzzşğg aşıöaşıt hrır mumndpzuz^ hrır ışizşz=! Srbı lud lndğşğnd ihuindsnf% X$ |
AĞUZE IRZ?R EUIUFUĞNDKŞUZ WU>NĞE ZRİIG% 7 WNDLRİRZ |
{Um+i´ buçukukşğkr .sçuürğ Ağuze Irz=r ihuzndkşuz uxzvndkşusç euıumuz zriışğg mg buğndzumndrz! Gzeauzndğ uxsusç 76 usçuiıuzşulzşğ muz sşpueğumuz kpku,ğuğrz st<! Vnği anür qşğçumulndu, t^ ıuizşğş=g yu.ndiır st< şz! Qşğçumulndu, mg szuz Ulr (nduk Şglsuötğ şd Ğusuöuz U=şndğt=^ Sndauğğts Itsrğ=ult şd Tğouz Mrdz! Şğtmnduw euıumuz zriır gzkuj=rz sşpueğşulzşğ Tğouz Mrdz şd Sndauğğts Itsrğ=ult rğşzj çuzıuğmndkşuz fuwğtz ausujuzjnf muhndşjuz nd huıui.uzşjrz yuiıuçuzzşğnd şd euıudnğr auğjndszşğndz! Euıuğuzg huauz<şj nğ rğuduhua suğsrzzşğg buğndzumşz ub.uıuz=g yu.ndiır st< üızndnp sşpueğşulzşğg üızşlnd şd qşğçumulşlnd ndppndkşusç! |
AUWUİIUZJRZŞĞND ZNĞ :NDSÇG HRIR FŞĞUEUXZUW 20 SUWRİRZ |
Auwuiıuzjrzşğnd fşğueuğqr ktsuz s+ıudnğuhti usrit r fşğ +ğumuğür fğuw t nd ünğ,uğuğ Üuürm Sndbşpşuz mg ausumuğüt uznzj fşğueuğqr ausuğ muösumşğhvumuz çnlnğ auğjşğg^ yuiıukpkuwrz qşdumşğhndkrdzzşğg^ Auwuiıuzr nd Kndğ=rnw hşındkrdzzşğnd huımuz suğsrzzşğnd aşı aupnğeumjndkrdzg^ şdlz! Uwi+ğ uxınd .+işjuz= Hğ$ Sndbşpşuzr aşı^ nğ ışpşmujndj nğ juzmşğg usçnp<uju, şz^ hrır fşğueuxzuz 191 uzqşğ şd fşğueuğqg hrır muösumşğhndr uxznduöz 7 +k+hrdizşğnf! Şkt fşğ<rz huandz znğ .zerğ sg vglluw^ nğhti fşğ<zumuz kndumuz^ ,ğuüğndu, t 20 Suwrirz muösumşğhşl fşğueuğqg! Auwuiıuzjrzşğ arsu oushğndmzşğg muös nd huığuiı froumr st< mg ihuişz fşğueuğqr +ğnduz% srbı aupnğeumjndkşuz st< szulnf Hğ$ Sndbşpşuzr aşı! |
YNDKRZR ÇUZÇŞĞZ ND UZNĞ MRZZ UL FUĞUMNDU; ŞZ ?NĞNZUWTZ |
Xndiuiıuzr hşıumuz uduüuzrtz zşği mg buğndzumndrz ?nğnzuwt fuğumndşlnd eth=şğg! Fuğvuhşı Srbndikrztz^ ?upu=ubrzndkşuz nd Sbumnwkr Zu.uğuğzşğtz şı=^ uwcs fuğumndu, şz znğ ets=şğ! Yndkrzr çuzçşğ Isrkğr Yti=nfr nd uznğ mzn< s+ı şdi fuğumg auiıuındu, t şd şğmnd=z ul arduzeuznjrz st< mg euğsuzndrz! Mzn< froumg udşlr kşkşd t Yti=nfr çupeuısusç! Fuğvuhşı Srbndikrz 30 Uhğrltz r fşğ arduzeuznjr st< t^ çcrbmzşğ mg zbşz nğ Fuğvuhşır uxnp<umuz froumr st< çuğşludnds muw! |
ŞĞŞDUZ- |
Ausujuzjr fğuw ağuıuğumndu, fşğ<rz lndğşğtz ışpşmujuz= nğ wuxu<rmuw Şğmndbuçkr^ 18 Suwrirz Şğşduz- Iumudrz wiıum vt obendu, kt nğ=u#z hrır glluw fşğueuğqnpzşğnd krdg! |
?NĞNZUWTZ SUAUJU; T USŞĞRMUAUW ŞĞUCRBI XNHTĞK UĞİTZ UİLUZŞUZG |
Srujşul Zuauzüzşğnd st< ?nğnzuwr aşışduz=nf rğ suamuzujndz mz=u, t usşğrmuauw şğucrbı Xnhtğk Uiluzşuzg^ nğ wuwızr tğ {Hnhr ltwz´ ,u,muzndznf! Buı auduzumuz t^ nğ Xnhtğk Uiluzşuz m'uhğtğ sşmndiuju, mşuz= sg şd fşğ<rz ıuğrzşğndz uxzvndkrdz vndztğ ışpr auwmumuz ausuwz=rz aşı! Uiluzşuzr suanduz lndğg ündcşj zuşd usşğrmujr wuwızr mrkuxuauğ Ul Ir Srnuluz! Uz zuşd wuwızşj kt auzündjşulg rğ irğşlr ndindjrvz tğ^ nğndz zşğeğndsg sş, şpu, t Usşğrmuwr şğucbıumuz bğ<uzumzşğndz st<! Mg zbndr zuşd^ nğ auzündjşulg 78 ıuğşmuz tğ! |
SUAUJU; T ZU:UĞUĞ KNĞNİŞUZR :NĞAĞEUMUZG |
Suauju, t Auwuiıuzr Uxnp<uhuandkşuz Zu.uğuğ Uğitz Knğnişuzr .nğağeumuzg% Ünauğ Yuzuoşuzg! Uwi suirz wuwızşj Ünauğ Yuzuoşuzr usndirzg% Fuğndcuz Suğıuzşuz^ üğuxnds gzşlnf Ersuışığ- |
Lrçuzuzşuz şd sr<uöüuwrz +ğuürğ - *ĞNDUZ AŞI - UB:UĞAG ŞD SŞZ?% SŞĞ ÇUÖNDS ANÜŞĞNF- Üğşj WUMNÇ IRDZŞUWŞUZ |
Քորոնայի երկրորդ եւ վտանգաւոր ալիքի հաւանական վերադարձի շօշափելի հիմքերու լոյսին տակ, այսօր՝ Չորեքշաբթի երեկոյեան ժամը 7:00- Երկրին դիմագրաւած ելեւմտական- Լիբանանեան այս ցաւալի համայնապատկերին մէջ, երբ երկիրը կը գտնուի մահամերձ վիճակի մէջ, շատերու կարծիքով արդէն քայքայուած ու փլուզած՝ բոլոր ոլորտներէ ներս, մեր միտքի դաշտին կու գայ ֆրանսացի անուանի վիպագիր ու պատմուածագիր Ալֆոնս Տօտէի «Տոֆէնին Մահը» (“The Death Of The Dauphin”) խորագրեալ կարճ պատմուածքը՝ հոնկէ հանգիտութիւններ արտահանելով Լիբանանի ներկայ ծանր իրավիճակին կապուած: 180 տարի առաջ այսօրուան պէս՝ 13 Մայիս 1840- Պատմուածքին նիւթը: Մահամերձ է փոքրիկ Տոֆէն, եւ իբրեւ պալատականի զաւակ, բնականաբար իրարանցում ստեղծած է արքունիքէն ներս սպասուհիներու մօտ, պալատական շրջանակին մէջ: Փոքրիկին դաստիարակը, ախոռապետը եւ բոլորը կը սպասեն բժշկական մեծ ժողովի որոշումին, իմանալու ճակատագիրը հիւանդին, որուն առջեւէն կ'անցնին- Հապա ի՞նչ ըսել թագաւորին մասին, որ միս- - Թագուհին՝ մայրը, կը ջանայ պատասխան գտնել, բայց անոր հեծկլտուքները կը խեղդեն ձայնը արցունքներու մէջ: Եւ Տոֆէն, ի՜բր թէ փարատելու համար թագուհիին վիշտը՝ կ'ըսէ անոր. - Ալֆոնս Տօտէ, սոյն պատմուածքին մէջ մէկ կողմէ վեր կ'առնէ մահէն չվախցող խիզախ փոքրիկին ամուր հաւատքը, ապա թագուհիին աննահանջ լացը, միւս կողմէ ալ չի կրնար թաքցնել նոյն փոքրիկին մէջ մահուան վախի ուրուականը, ի տես թագուհիին չդադրող լացին...: Փոքրիկ Տոֆէն՝ ի՜բր թէ նուաճելու համար անխուսափելի իր մահը, կը հրամայէ որ 40 հատ շատ զօրաւոր ձիեր բերուին իր անկողնին շուրջ՝ զինք պաշտպանելու համար մահէն: Կը հրամայէ նաեւ, որ 100 մեծ թնդանօթներ, լուցկիները վառած, պատրաստ կազմով, զետեղուին արքունիքի պատուհաններուն տակ եւ գիշեր- Գոհացում տալու համար արքայական մանուկին հուսկ փափաքին, թագուհին նշան մը կ'ընէ եւ մէկ վայրկեանէն միւսը խոշոր թնդանօթներու ճռնչիւնը կը լսուի արքունական բակին մէջ: Բարձրահասակ 40 զինուորներ կը շարուին սենեակին չորս կողմը՝ տապարներ ու գեղարդներ ձեռքերնին: Բոլորն ալ ծերունի զինուորներ են՝ ալեխառն պեխերով: Տոֆէն զանոնք տեսածին պէս կը սկսի ծափ զարնել: Իսկոյն ճանչնալով անոնցմէ մէկուն՝ Լորրէյնին, ձեռքի շարժումով զայն կը կանչէ: Լորրէյն կը մօտենայ դէպի Տոֆէնի անկողինը: Փոքրիկը սիրոյ արտայայտութիւններով կը դիմէ զինուորին, կը հրահանգէ որ ան մեծ դաշոյնով պահպանէ զինք եւ սպաննէ՛ մահը՝ եթէ մահը մօտենայ իրեն: Այս լսելուն պէս փոքրիկէն, Լորրէյնի աչքերէն երկու խոշոր կայլակներ կ'իյնան անոր պղնձագոյն դէմքն ի վար: Նոյն վայրկեանին, մատրանապետը կը մօտենայ փոքրիկ Տոֆէնին եւ անոր ցոյց տալով Քրիստոսի խաչելութեան պատկերը՝ հետը կը խօսի ցած ձայնով: Տոֆէն՝ որ ուշի- - Յիրաւի, ամբողջ սա՛ մէկ նախադասութեան մէջ է խտացուցած Ալֆոնս Տօտէ հարուստ մարդու աշխարհընկալումը անցաւոր աշխարհիս մէջ, ցոյց տալով որ միլիառաւոր դրամներն իսկ անկարող են մարդուն պատրանքը փոխել յոյսի, երբ հոգէառ մահը ա՛լ մօտեցած է մարդուն մահուան սնարին...: Մատրանապետըկը շարունակէ խօսիլ ցած ձայնով, եւ փոքրիկ Տոֆէնին յուսահատ արտայայտութենէն յստակ կ'երեւի, որ ան աւելի ու աւելի կը զարմանայ: Երբ մատրանապետը կ'աւարտէ խօսքը, Տոֆէն հառաչանքի մը մէջէն ի վերջոյ կ'արտայայտուի ըսելով, որ անոր պատմածները շատ տխուր բաներ են: Տոֆէն՝ առանց ինքզինք կարենալ համոզելու ներկայ պահի դառն իրականութիւնը, աբբային կ'ըսէ. - Տեսէ՛ք հարուստ պալատականի, արքունական մարդու ճղճիմ հոգեբանութիւնը, զոր հմտօրէն ցոյց կու տայ վիպագիր Ալֆոնս Տօտէ՝ «ընկերական բարձր դիրքի վայել» մէկ նախադասութեամբ, երբ դրախտի մէջ, Աստուծոյ քով, Աստուծմէ բացի ի՜նչ բարձր դիրք եւ բարձր տիտղոս... Ու այստեղ չ'աւարտիր Տոֆէնի երկնային երազը: Ան իր թագուհի մօր դառնալով կը խնդրէ որ իրեն բերէ իր ամենաճոխ հագուստները, ճերմակ բաճկոնակն ու թաւիշէ հողաթափերը, որպէսզի վայելո՜ւչ երեւայ հրեշտակներուն քով, եւ մանաւանդ՝ Տոֆէնի՛ հագուստով մտնէ դրախտ: Ու երբ երրորդ անգամ մատրանապետը կը ծռի դէպի Տոֆէնը եւ անոր հետ կը խօսի ցած ձայնով, քարոզին կիսուն, արքայական մանուկը բարկութեամբ կ'ընդհատէ մատրանապետին խօսքը եւ կ'ըսէ. - Եւ մերժելով ուրիշ որեւէ խօսք մտիկ ընել, յուսահատ Տոֆէն կը դառնայ դէպի պատը եւ աղիողորմ կու լայ...: ***** Ալֆոնս Տօտէի սոյն պատմուածքին մէջ, փոքրիկ Լիբանանը փոքրիկ Տոֆէն մըն է արդարեւ: Լիբանան հարուստ ե՛ւ աղքատ միանգամայն: Հարուստ՝ իր պալատականներով (միլիառաւոր տոլարներու վրայ նստող նախագահներ, նախարարներ, երեսփոխաններ, պետութեան եկամտաբեր աղբիւրներու վրայ նստած հարստահարիչ իշխանաւորներ), որոնք «կու լան» մեռնող Տոֆէնի (իմա՝ Լիբանանի) վրայ. աղքատ՝ արքունիքէն դուրս ապրող եւ պալատականներէն անտեսուած ժողովուրդով (այս պարագային՝ Լիբանանի ժողովուրդով), որ կը տուայտի սովէ ու յետին ծայր աղքատութենէ, եւ որուն ծովածաւալ անէծքները, հայհոյանքները երկրին հարստութիւնները թալանած իշխանաւորներուն դէմ կը խլացնեն անոնց ականջները...: «Տոֆէնին Մահը» պատմուածքը հանգիտութիւնն է Լիբանանի մահուան, անոր բազմատառապ ժողովուրդին: Լիբանա՜ն, որ այսօր աշխարհի ամենաշատ պարտքը ունեցող երկիրներու երկրորդ դիրքը կը գրաւէ ՄԱԿի ցուցակին մէջ: Տոֆէն ըլլալ եւ Լիբանանի փոլիթիքոսներուն չնմանի՞լ, կամ լիբանանցի ղեկավար փոլիթիքոս ըլլալ եւ Տոֆէնի չնմանի՞լ՝ անիրատեսական է, նմանիլ է ջայլամի քաղաքականութեան, որ իր վիթխարի հասակը դուրս ցցած բայց գլուխը խրած հողին մէջ, կը կարծէ թէ յաւիտեան թաքնուած պիտի մնայ ժողովուրդին արդարապահանջ դատէն, պիտի մնայ թաքնուած՝ գալիք հաշուեյարդարներէ եւ դատաստանէ... «ԾԱՂԻԿ» Գրական Ազգային հանդէս – Պէյրութ dzaghig2004@yahoo.com |