UWU İN(RUZ SÖMRKR FŞĞU;Ş#L^ KT NV Huığruğ= İğçuöuzg Uxu<uğmşj nğ şkt sömrkr fşğu,ndr^ Uwu İn)ruwr st< ışp wuımujndr zuşd ?ğriınzşuzşğnd - |
Uwz +ğtz uierz şğç Rikuzhndlr üğudsuz 567ğe ıuğşeuğqrz uxkrd (ukra İndlkuz Stastır anüdnwz ausuğ Ündğuztz up+k= muğeujndşjud Uwu İn)ruwr st<^ Kndğ=rnw +ğumuğürz fğuw xndsçr zsuz huwkşjud Uwu İn)ruz sömrkr fşğu,şlnd auğjg^ nğ arztz r fşğ şmu,^ şğçşsz snxjndu,^ şğçşsz ul uxu<rz muğür fğuw uxzndu, auğj t Kndğ=rnw nd kndğ=şğnd ausuğ! Wndzumuz mnpsg buı uzauzüriı şpud uwcs kuzüuğuzr muğüufroum ndzşjnp Uwu İn)ruwr st< Ündğuzr muğeujndu, gllultz nd çuğqğujndj uöüuwzuhubı hzendszşğ^ gişlnf nğ Uwu İn)ru Wnwzşğndz mg huımuzr! ;uwğ ındud gzeuğqumu,udul çuzufto! Kndğ=rnw nd kndğ= auiuğumndkşuz aumuöeşjndkrdzg buı ,uzğ tğ çzumuzuçuğ! Uwcs uzausuğ kndğ= lğuüğnpzşğ nd sıudnğumuzzşğ susndlr st< w+endu,zşğ mg ağuıuğumşz^ buışğ mnpszumrj m'glluz nğ Uwu İn)ruz bndınf sömrkr fşğu,ndr^ nsuz= ul mg aumuxumrz nd mg hzeşz kt Kndğ=ru htı= t öünwb glluw nd aşxnd szuw auğjt sg nğ mğzuw ül.ujud gllul Kndğ=rnw ausuğ! Şğç çuzuftog uwi=uz luwz ışp üğudu, tğ Kndğ=rnw =upu=umuz nd gzmşğuwrz +ğumuğürz fğuw^ Buçuk rğrmndz sşğ ausuwz=tz zşği şdi uğquzuüğndşjud uzumzmul öuğüujnds sg nd ausuwz=z ul uzndppumr mşğhnf sr<usnd. şpud çuzuftorz! Auğjz uwz t nğ Ersuışığ- Buçuk rğrmndz uwi ışiumtırz ets uzsr<uhti aumuöeşjndkrdzzşğ ağuhuğum r<uz kt_ ?ğriınzşuzşğnd nd auwşğnd^ kt_ suasşıumuz bğ<uzumzşğnd mnpst^ İğçuöuz Auwğg =zzueuındşjud fşğşd huğöu, rğ ışiumtızşğndz ausuğ! Nsuz= mg auğjztrz kt İğçuöuz Auwğg r#zv hrır sıu,tğ şkt uxu<uğmndtğ nğ Auwnj şmşpşjrzşğndz stm suig ığusueğndr Riluszşğnd! MUĞ* YUWLUZR IŞİUMTIG Uwi muğütz aşıu=ğ=ğumuz t rsuzul nğ Huığruğ= İğçuöuzr fşğnwrbşul şlnwktz şğmnd- {Auw kşğk´ muw=t<g ağuıuğumşj lğuındndkrdz sg ndğ mg muğeuz= nğ aupnğeufuğ Brğrz Yuwögzr aşı 9 Wndzrirz muıuğndu, auğjuöğnwjr sg gzkuj=rz Muğ+ Yuwluz^ şğç auğjndu, t kt r#zv mg sıu,t Uwu İn)ruz sömrkr fşğu,şlnd auğjr suirz^ huıui.uzu, t nğ Uwu İn)ruwr st< auöuğ ıuğr öuzüumzşğ p+puz<u, şz^ 500 ıuğr ul töuz muğeujndu, t^ arsu uwi auğjg uöüuwzuhubı mxrdzşğnd zrdk euğqu, t şd mg ünğ,u,ndr nğhti =upu=umuz zrdk! {Şi ets vşs nğ Uwu İn)ruz sömrkr fşğu,ndr^ çuwj mnpszumrj şs nğ sşör ul ışp sg iuasuzndr uznğ st< nd Uwu İn)ruz buğndzumt ünğ,şl nğhti sömrk^ şmşpşjr nd kuzüuğuz´^ giu, t Muğ+ Yuwluz! SUĞÜUĞ TİUŞUZR IŞİUMTIG Uwi suirz muğ,r= wuwızu, t zuşd U- Uwu İn)ruz sömrkr fşğu,ş#l^ kt nv^ uwi auğjg şğtm rğrmndz kndğ= sıudnğumuzzşğnd bğ<uü,tz zşği ul çuzuftor zrdk euğqu, tğ! Sömrkr fşğu,şlnd ets şmnpzşğ muz! Uznz= mg hzeşz kt Kndğ=ru lndğ< ül.ujudşğ mğzuw ndzşzul şkt uwihrir nğnbnds sg uxzndr! Uwi auğjr suirz şğtm ürbşğ çuzufto sg muösumşğhndu, tğ zuşd İr- Çuzuftog mg buğndzumndr!
|
MUKNPRMT İ$ T>SRU;ZR I*ZR *ĞG *;NDŞJUD ND FŞĞİIRZ ÖŞIŞPNDŞJUD SUWĞ IUOUĞR ÜSÇTKR :UVG |
Şğtm^ 14 Wndzrirz^ Auwuiıuzşuwj şmşpşjrz zbşj Muknprmt İ$ T<sru,zr ı+zg! I+zr uxrknf Suwğ Uknx İ$ T<sru,zr st< İ$ Huıuğuü suındjndşjud İ$ Iğeuı Ü$ Auwnj Uğ=uwr uzndzg mğnp çuj .nğuzrz fğuw! Huıuğuürvz tğ Suwğ Uknxr sruçuz Fuöütz Şhi$ Srğöu.uzşuz^ nğ rğ =uğnör gzkuj=rz uzeğueuğqud Sru,zut< Suwğ Iuouğr arszueğndkşuz .nğandğerz nd muğşdnğ zbuzumndkşuz şd uxu=şlndkşuz% auw cnpnfndğer mşuz=rz st<! I+zr çşğmğuz=rz fğuw udşljud zbuzumulr uwl rğueuğqndkrdz sg! Zmuır ndzşzulnf nğ Suwğ Iuouğg usğumuwşlnd ub.uıuz=r aşğkumuz yndlg fşğ<uju, t şd usçnp<ndkşusç fşğuznğnündu, t üsçtkg^ İ$ Huıuğuür uduğırz muıuğndşjud znğumşğı .uvr +,suz uğuğnpndkrdzg! Iuouğr arz .uvg^ nğ fzuindu, tğ cusuzumr gzkuj=rz^ rğ szuwndz auzüğnduzg hrır üızt Suwğ Uknxr kuzüuğuzrz st<! Çuj .nğuzrz ux<şd^ giı gzmulşul muğürz^ zu. iupsnizşğnd zşğ=şd ürzrnf nd <ndğnf lndujndşjud .uvg! İndğç üğuwrz gzkşğjndu,zşğtz nd up+k=zşğtz şı=^ Üuğşürz Ç$ Muknprmnig iğçulnwi srdxnznf +,şj öuwz! I+zr uxrknf^ muıuğndşjud zuşd İ$ T<sru,zr Auwğuhşıumuz supkuz=! Anüşdnğ Euig şd zşğmuw auduıujşulzşğg sruizuçuğ up+kşjrz Suwğ Uknxr uziuiuzndkşuz nd huw,uxndkşuz^ ub.uğauiyrdx auwndkşuz mşuz=rz st< Suwğ Uknxr iğçuöuz uxu=şlndkşuz wuğuışd rğumuzujsuz ausuğ! Uwzndaşışd znğ+, .uvr ux<şd Üuğşürz Ç$ Muknprmnig rğ huıüusg ndppşj zşğmuzşğndz nd ausuwz auwndkşuz% Muknprmt İ$ T<sru,zr ı+zr nd Suwğ Iuouğr üsçtkr .uvr +,suz ndğu.ulr uxrknf! Usşzuwz Auwnj Muknprmnir .+i=r uduğırz ,uprmzşğnf öuğeuğşul şd +,şul .uvg auzeriudnğ kuy+ğnf ıuğndşjud Suwğ Iuouğr ux<şd^ ndğ zşğmuzşğnd ünauçuzumuz supkuz=zşğnd şd buğumuzzşğnd zşğ=şd^ mxndzmnf çuğqğujndşjud nd öşışpndşjud ıuouğr üsçtkrz! |
5$9 ÇUL İUİIMNDKŞUSÇ ŞĞMĞUBUĞC HRZMT*LR ST> |
Şğtm wşısr<+ğtr cusşğndz şğmğubuğcg euğqşul wrbşjndj rğ suirz nd 5$9 çul iuiımndkşusç jzjşj Hrzmt+lg! Şğmğubuğcr mşeğnzg mg üızndtğ ?uğlg+fu bğ<uzrz st<! Jzjndsg huıoux euğqud stm anürr suanduz şd 18 anürr frğudnğndşlndz! Şğmğubuğcr aşışduz=nf çuösukrd ındzşğ şd u.nxzşğ yluıumr fşğu,ndşjuz! Şğmğubuğcg öüulr şpud zuşd Tğöğndsr^ Sndbr^ Tğörzouzr st<! Srzvşd uwi cusg uğquzuüğndşjuz 59 wşıjzjndszşğ! Uwi uxınduz cusg 9$51rz euğqşul ndcşp jzjnds sg uğquzuüğndşjud 5$6 çul iuiımndkşusç! |
Uzauonw auğj sg şdi sşğ ausuwz=tz zşği UĞUS İĞÇUÖUZ ÇNPN?ŞJ HĞ$ HŞIĞNİ BRĞRZ*PLNDR STM UİNDKŞUZ ETS |
?nğnzu cuağr ausuouğumtz jzjndu, sşğ ausuwz=g^ nğ Buçuk +ğ Huığruğ= İğçuöuzrz stm üğndkşuz aşışduz=nf zşğ=ubndşjud zuşd Uwu İn)ruz sömrkr fşğu,şlnd çuzuftotz zşği &Işi% sşğ srdi irdzumzşğg/^ şğtm ul jzjndşjud znğ auğjnf sg! Huığruğ=umuz zu.mrz yn.uznğe Uğus İğçuöuz İ$ Y$ Arduzeuznjr Anüuçuğqndkşuz Uışzuhşı Hğ$ Hşığni Brğrz+plndr ets Ersuışığ- Umusuw mg ağuıuğumşz= Uğus İğçuöuzrz zusumz nd Huığruğ=uğuzr aupnğeuüğndkrdzg% ! SAYIN BEDROS ŞİRİNOĞLU'NA PEDERHANE ÖĞÜTLERİMİZ İçerisinden geçtiğimiz zor döneme karşın, son haftalarda ikinci kez size kamu oyu önünde yanıt verme zorunluluğu bizi gerçekten çok üzüyor. Yazılı bir platformda "Aram Srpazan'ın köpekleri" ifadesini kullanmışsınız. Bu bilgiyi öfkeyle bize aktaranlara önce inanmak istemedik. Bunun üzerine bizimle bazı kanıtlar paylaşıldı. Hayretle gördük ki bu yakışıksız ifadeyi Ermeni Vakıflar Birliği'nin (ERVAB), cemaat kurumlarımızın başkan ve yöneticilerinin bulunduğu bir WhatsApp grubunda kullanmışsınız. Gösterilebilecek her tür tepkiyi anlamsız kılacak, şaşkınlıkla üzüntünün iç içe geçtiği bu noktada size bazı pederhane öğütler yöneltmeyi uygun görmekteyiz. 1- Seçimden önce yeni patriğimiz seçildiğinde morların ve turuncuların ortadan kalkacağını, yaşamımızda yeni bir sayfa açılacağını söylemiştik. Bu ilkemize sadık kaldık. Patriklik Makamımız'ın onuru, cemaatimizin birlik ve beraberliği için bir köşeye çekildik ve sadece dini misyonumuzla ilgilenmeye başladık. Aylardan beri her tür sataşma, taciz ve karalamaya karşı sessizliğimizi koruyoruz. Böyle de devam etmek niyetindeyiz. Bu bütünün içerisinde, çeşitli vesilelerle kullandığınız, kendinize nasıl yakıştırabildiğinizi gerçekten anlayamadığımız ifadeler bizim açımızdan istisnalar doğuruyor. Zira geçmişte yol arkadaşlığı, dava arkadaşlığı yaptığımız insanları anlaşılmaz sebeblerle hedef almaktasınız. Burada ne yazık ki biz bir sorumlulukla karşı karşıya kalıyoruz. Şunu iyi bilmenizi isteriz: Bize inanmış, bize gönül vermiş insanların hiç birisiyle çıkar ya da beklenti zemininde çalışmış değiliz. Dolayısıyla onları "köpek" olarak nitelemeniz hem ahlaki değil hem adil değil hem de haddiniz değil. Bu toplumun sorunları aleni hakaretlerle çözülebilecek olsaydı, hiç kuşkunuz olmasın ki toplumsal yaşamımız bugün dikensiz bir gül bahçesi olurdu. Türkçe'de güzel bir söz var: Alttaki durmuş da üstteki durmuyor... İsterseniz söylediklerinizi ve genel olarak zihniyetinizi bu anlaşılması son derece kolay sözün ışığında bir kez daha değerlendiriniz. Size yakışanı yapmış olursunuz. 2- 3- Bu tip bir benzetmeyi böyle bir ortamda kullanmanız gerçekten çok manidar. Neden bu kadar öfkeye kapılmış haldesiniz? Artık kendinizi lütfen toparlayın. Hayırsever ve hastane başkanı olarak asli işinizle ilgilenin ve de en önemlisi ağırlığınızı yitirmeyin. Siz de çok iyi görüyorsunuz ki eskiden size duyulan saygı ve sevgide bugün bir eksilme var. Oysaki tam tersi olmalıydı. Sizin istekleriniz artık gerçekleşmiyor, yerine getirilmiyor diye bu cemaatin hiç bir üyesine hakaret etmemelisiniz. Vaftiz olduğunuz Kutsal Kilise'nin takdisi, insanların hayır duası üzerinizden eksik olmasın. Sizin gibi vefa duyulması gereken bir insanın, toplum önünde takınması gereken, kendisinden beklenen tutumdan uzaklaşmadan cemaat sorunlarını algılaması en doğrusu değil mi? İnsanların gönlünü kazanmadan saltanat sürülmeyeceğini unutmayınız. Dolayısıyla bakın ki kayığınız su almaya başlamasın ve Kutsal Kitap'ın ışığı yolunuzu aydınlatsın... Dualarımızla, BAŞEPİSKOPOS ARAM ATEŞYAN - AÇIKLAMA Sayın Başepiskopos Aram Ateşyan'ın facebook sayfasinda Sayın Bedros Şirinoğlu’na yönelik yayınladığı kınama yazısına neden olan hakaretamiz ifadeler Patrikliğimizi üzmüştür. Sosyal Medya portlalında Sayın Basepiskopos Aram Ateşyan Srpazan'ın takipçilerine yönelik Sayın Bedros Şirinoğlunun şanssız ve kırıcı ifadesini, amacını aşan, özensiz ve olmaması gereken bir dil sürçmesi olarak görüyoruz. Sayın Basepiskopos Aram Ateşyan Srpazan'ın takipçileri ve sevenleri de cemaatimizin her türlü saygıya layık şerefli üyeleridir. Seçim sürecinde yaşanan, çoktan sonlandırılmış ihtilafları sürdürmenin hiçbir haklı ve mantıki açıklaması bulunmamaktadır. Hakarete varan bu dil kazalarının tekrarlanmaması için cemaatimiz üyelerinin ve sosyal medya ortamlarindaki katılımcıların öfkelerine gem vurmaları, hem her türlü toplantılarda hem de sosyal medya ortamlarında kullandıkları sözcükleri özenle seçmeleri toplumsal barışımız için büyük önem taşımaktadır. PATRİKLİK SEKRETERYASI |
?NĞNZUWR ZNĞ HUIUAUĞZŞĞG SIUANÜNDKRDZ MG HUIOUXŞZ |
?nğnzu cuağr ausuouğumr auğjnf buçukufşğ<r ındşulzşğg euğqşul sıuanündkrdz huıouxşjrz znğ huıuauğzşğnd krdr çuğqğujndsr aşışduz=nf! Buçuk şd Mrğumr rğşzj mşuz=g mnğizjndjrz muğüud 14 şd 15 auwğşzumrjzşğ! Uınğ yn.uğtz iumuwz Buçuk şd Mrğumr wuwızuçşğndşjuz 1$459 şd 1$562 znğ huıuauğzşğ! Znğ huıuauğzşğnd krdg^ nğ sr<nj sg wu<npuhti r<u, tğ auöuğtz fuğ^ arsu çuğqğuju, t şd giı Uxnp<uhuandkşuz Zu.uğuğndkşuz^ uwi çuğqğujndsg aşışduz=z t uzyndkndkşuz nd muznzzşğnd uzışindsrz^ i.ul auimjndu, luduışindkşuz sg! Zu.uğuğ (uağtıırz Ü+ou euğqşul öündbndkşuz ağudrğşj nd giud nğ yn.uzum izndjuzşlnd i.ul auimjndu, luduışindkrdz sg^ htı= t izndjuzşl orbe auimjndu, luduışindkrdz sg! Şkt uwihti buğndzumndr^ auduzuçuğ şı hrır üuz ynpnj şllşlnd uğüşl=zşğz nd srdi sr<njuxndszşğg! |
Lrçuzuzşuz şd sr<uöüuwrz +ğuürğ - *ĞNDUZ AŞI - UB:UĞAG ŞD SŞZ?% SŞĞ ÇUÖNDS ANÜŞĞNF- Üğşj WUMNÇ IRDZŞUWŞUZ |
Առողջապահական գետնի վրայ, երբ Հայաստանէն մեզի հասնող լուրերը եւ Քորոնայով վարակուածներու օր ըստ օրէ աճող թիւերուն պատկերը կը շարունակեն խորապէս մտատանջել ոչ միայն տեղի հայութիւնը, այլ արտերկրի ողջ հայութիւնն ալ, միւս կողմէ ուրախալի է ե՛ւ ոգեզինող մթնոլորտ կը ստեղծէ հայրենի՝ մասնաւորապէս խորհրդահայ շատ դասականներու գործերուն վերահրատարակութիւնն ու մատուցումը գրասէր հանրութեան: Եւ ոչ միայն վերահրատարակութիւնը, այլեւ գրողին ու անոր գործերուն մասին նոր բացայայտումներ, մանրամասնութիւններ լուսարձակի տակ բերելու, զանոնք ընթերցողին ներկայացնելու ճգնանքն ու զոհողութիւնը, որոնք արդիւնաբեր պտղաւորումը կը համարուին բանասիրական հետեւողական, երախտաշատ որոնումներու: Այս առումով, դեռ հեռու չենք այն թուականէն՝ անցած 25 Մայիսէն, երբ հայ ժողովուրդը կը նշէր Սարտարապատի հերոսամարտի 102- Խաչիկ Դաշտենցի կեանքին ու գրական հարուստ ժառանգութեան մասին իր ուսումնասիրութիւններով եւ գրականագիտական վերլուծումներով, բծախնդիր աշխատութեամբ հանրութեան սեփականութիւնը դարձուց վերջերս Անդրանիկագէտ, Դաշտենցագէտ, գրականագէտ եւ պատմագէտ, բազմաթիւ երկերու հեղինակ Դոկտ. Կարօ Վարդանեան, որ 2011- Հայաստանեան ներքաղաքական մթնոլորտէն հեռու եւ հեգնելով երկրին մէջ համավարակին ստեղծած խստապահանջ ու նիւթական դժուարին պայմանները, վերջերս Դոկտ. Վարդանեան լոյս ընծայեց Դաշտենցի գրական հարուստ հրիտակին վրայ աւելցուցած եւ գնահատանքի արժանի իր մենագրութիւնը՝ «Կորուսեալ Երկրի Բանասացը» (2020), որ 20 տարի առաջ եւ առաջին անգամ հրատարակուած էր «Սասուն Աշխարհի Բանասացը» վերնագիրով: Դոկտ. Վարդանեան գիրքը անուանած է «Կորուսեալ Երկրի Բանասացը», քանի որ իր ընթերցողները՝ հիմնականին մէջ արեւմտահայ գաղթականներու ժառանգներ, հպարտութեամբ իրեն կը նշէին, թէ Դաշտենցի «Խոդեդան» վէպի կամ «Ռանչպարների Կանչը» վիպասքի մէջ այս կամ այն կերպարները իրենց նախնիներն են: Մշեցիներու, վանեցիներու եւ արեւմտահայ այլ շրջաններու գաղթականներու ժառանգներուն կողմէ իրեն ուղղուած տրտունջներուն՝ թէ ինչո՞ւ գիրքին վերնագրին մէջ շեշտուած է Սասունը, գրականագէտ Վարդանեան կը յայտնէ, թէ Խաչիկ Դաշտենց ողջ Արեւմտահայnւթեան բանասացն է եւ ծնունդով ալ՝ սասունցի, Խութ- Արդարեւ, Սարմէնով, Գեղամ Սարեանով, Վահրամ Ալազանով, Գուրգէն Մահարիով, Վաղարշակ Նորենցով, Սողոմոն Տարօնցիով, Սուրէն Վահունիով, Աշոտ Գրաշիով կազմաւորուած խորհրդահայ երկրորդ սերունդի քերթողներու փաղանգի կրտսեր թեւին պատկանող ամէնէն բեղուն գրողներէն մին է Խաչիկ Դաշտենց: Արձակի մէջ արեւմտահայոց ազատագրական պայքարներու պատմագրական մշակումը, գեղարուեստական բարձր հմտութեամբ մը վիպող Դաշտենցի մուտքը գրականութիւն չեղաւ շռնդալից՝ ինչպէս էր իր համեստ նկարագիրը. նկարագիր, զոր սապէս կը բնութագրէ իր «Մեղայ» բանաստեղծութեան մէջ.- Պալատի երգիչ չեղայ, Միշտ հողին մօտիկ եղայ... ............................................. Ես կանաչ հովտում կորած Զեփիւռի նման եղայ: Դաշտենցի քերթողական անդրանիկ բոմբիւնները ջերմօրէն ողջունուեցան 1925- Իր երախայրիքին մէջ իսկ, 22- Նստած էի ես մի օր մեր շեմին, Քեռիս ցորեն էր էրնում մեր բակում. Սարից փչում էր աշնան զով քամին, Քամին քշում էր ու յարդը տանում: - Մեր ամբողջ յարդը տուեցիր քամուն: - Յարդը գնում է, ցորենն է մնում: Ամէն բանի մէջ եւ ամէն ժամին Քամին էրնում է ու յարդը տանում, Մեզ էլ էրնում է աշխարհի քամին, Յարդը գնում է, ցորենն է մնում: Մենք ողջ աշխարհն ենք էրնում լոյսից լոյս, Յարդն ու ցորենը տուել ենք քամուն, Ու ես յիշում եմ խօսքերը քեռուս. «Յարդը գնում է, ցորենն է մնում»: Էրնում եմ ես էլ երգերս հիմի, Իմ ամբողջ կալը բռնել եմ քամուն. Ինչ որ չի մնայ՝ կը տանի քամին, Յարդը գնում է, ցորենն է մնում: 1936- Դաշտենցի բանասիրական աշխատութիւններու բերքին մաս կը կազմեն «Պայրընը Եւ Հայերը» (1959), ապա «Ըղձեալ Այգաբացի Երգիչը» (1967)՝ երախտագիտական խոր զգացումներով նուիրուած Եղիշէ Չարենցին, գրելով անոր յիշատակին.- Քեզ սիրեցի, եւ իմ սէրը դարձաւ մորմոք, Եւ իմ սէրը դարձաւ վախ, Իմ սրտում կար մի երկնային երգի որոտ, Բայց դարձայ լուռ, գլխակախ: ...................................................................... Եթէ նոյնիսկ ես չհասնեմ այդ այդ օրուան, Եթէ մնամ կէս ճամբին, Վաղուայ փառքիդ շքամուտքով ներս կը գամ, Աշակերտի պէս անբիծ: Իր ծոցատետրի էջերէն յուշագրութիւններ են «Զօրավար Անդրանիկ» եւ «Այց Անիի Աւերակներին»ը: Արեւմտահայութեան դատին եւ ազգային- Աթոռի, դիրքի յափշտակման մոլուցքով զիրար յօշոտող մեր ժողովուրդը ե՛ւ աշխարհի ռազմատենչ մեծերը այսօր ի՞նչ կը հասկնան Դաշտենցի հետեւեալ փիլիսոփայական հզօր տեսիլքէն, կամ ի՞նչ կրնան քաղել սա խոր միտքերէն.- Չը որոտաս դու երբեք, ինչպէս շատերն են անում. Չը երազես աշխարհում ոչ յիշատակ, ոչ անուն. Դու անշշուկ ընթացիր, ինչպէս հովն է ընթանում, Հովի բերածը յաճախ փոթորիկն էլ չի տանում: Ապա իր «Զանգուի Կամուրջը» քերթուածին մէջ՝ Երգն էլ հիւսւում է ճանապարհի հետ Եւ նրա հետ էլ մնում է կանգուն, Լաւ երգն ու ճամբան ապրում են յաւէտ, Փա՜ռք նրան ով որ ճամբան է երգում: Է՜հ, Կեանքի Երգը մարդուն, միշտ Չարի ու Բարիի միջեւ բախումներով բոցկլտուն... «ԾԱՂԻԿ» Գրական Ազգային հանդէս – Պէյրութ dzaghig2004@yahoo.com |