|
ANLUZIUWR :NĞAĞEUĞUZG ULRWŞDR ND TĞINPUZR ETS HUICUSR>NJZŞĞ HRIR MRĞUĞMT Ulrwşd =zzueuışj Anluzıuwr mnpst iuasuzndu, huıcusr<njzşğg |
|
Anluzıuwr :nğağeuğuzg çuzuqşdşğ gzendzşj Uığhtwouzr çuğqğuiırouz hubı+zşuzşğnd şd Kndğ=rnw ets huıcusr<njzşğ iuasuzşlnd suirz! Huıcusr<njzşğg mg fşğuçşğrz n_v sruwz Uığhtwouzr Zu.uüua Rlaus Ulrwşdrz^ uwl zuşd uznğ mzn<% şğmğr yn.zu.uüua Srağrhuz Ulrwşduwrz! :nğağeuğuzg uwi çuzuqşdşğg gzendzşlnf ersşj şğmğr muxufuğndkşuz^ huauz<şlnf nğ Anluzıu Şdğnsrndkşuz sumuğeumr fğuw aşıusndı glluw Uığhtwouzr Zu.uüuar^ yn.- Uwi nğnbsuz ets çnpn=şj Uığhtwouzr Zu.uüua Rlaus Ulrwşd! Uz wuwıuğuğşj nğ Uığhtwouzr nd Kndğ=rnw ets huıcusr<njzşğ iuasuzşlnd suirz Anluzıuwr :nğağeuğuzr nğnbndsg uzuğeuğ nd uzauduiuğumbxşul nğnbnds sgz t! Şkt huıcusr<njzşğg mrğuğmndrz^ uwe =uwlg hrır vzhuiıt sşğ şğmrğzşğnd sr<şd wuğuçşğndkrdzzşğg işğıujzşlnd ünğ,gzkujrz! Üulnf auwmumuz mnpsrz^ Uğju.r Auzğuhşındkrdzg np<ndzşj 17 Znwşsçşğrz gzendzndu, çuzuqşdşğg^ zbşlnf nğ anluzıujr şğşiyn.uzzşğnd uwi =uwlg mg fmuwt suğend arszuğuğ rğudndz=zşğnd şd uöuındkrdzzşğnd nd uğeuğndkşuz üupuyuğzşğndz auduıuğsndkşuz suirz! |
|
Fşğ<rz cus R ITĞ AUZÜUD İŞHNDA UĞ?$ VNDLOŞUZ |
|
İğçuöuzg nğ Uğju.r huışğuösr +ğşğndz srbı ,uxuwndkşuz huıztbr ülnd. tğ nd mg <uzuğ s.rkuğşul nğeşmnğnwi gzıuzr=zşğg^ zu.uüuaşlnf zuauıumndu, örzndnğzşğnd wndpuğmudnğndkrdzzşğndz! Uwe +ğşğndz t nğ fuğumndu, tğ uzr,şul ?nğnzu cuağnf nd ışpuyn.ndu, tğ arduzeuznj! R"zv sşp= nğ s+ıudnğuhti şğş= buçukt r fşğ arduzeuznjz tğ nd ktşd çcrbmzşğg mg huw=uğtrz uznğ mşuz=g yğmşlnd ausuğ^ çuwj cuağg öüşızşj örz=g nd rğ auduıujşulzşğnd a+ıtz .lşj irğşlr İğçuöuz Auwğg! Suwğ Uknx İ$ T<sru,zr sruçuzndkrdzg aupnğeşj uwi lndğg^ zbşlnf nğ Üuğşürz Ç$ Muknprmniz nd Suwğ Uknx İ$ T<sru,zr sruçuzndkrdzg .nğuhti mg iüuz lndiuanür İğçuöuzr uzcusuzum fu.ouzg! Sşğ fupnduz krdnf hrır uzeğueuxzuz= fu.ouzşul İğçuöuzr ünğ,ndztndkşuz nd mşziuüğumuz ür,şğndz! |
|
KNDĞ?RU ŞDİ M'UHĞR ?NĞNZUWR AUSUOUĞUMNF İIŞP;NDU; İUĞİUYG |
|
?nğnzu ausuouğumg eusnmlşuz indğr zsuz mu.ndu, t usçnp< ub.uğar fğuw nd mg buğndzumt snlşüzrl usçnp< iuiımndkşusç^ huıouxşlnf suanduz sş,eth=şğ nd fuğumndsr znğ ulr=zşğ! Auiıuındu, eth=şğnd krdg usçnp< ub.uğar st< uzju, t 56 srlrnzr işsg! Sşxznpzşğnd krdg çuğqğuju, t 1 srlrnz 347 auöuğr! Fuğumndu,zşğnd ıuizşumg vr yn.ndrğ! Mnfmuişuz ıuğu,=ubğ<uzrz st< fuğumr usşzusş, krdg uğquzuüğndu, t Rğuzr st<! Şğtmnduw ındşulzşğnf Kndğ=rnw st< auiıuındu, arduzezşğnd krdg 4215 tğ^ rim sşxznpzşğnd krdg +ğumuz eğndkşusç uwlşdi uzjud 100r işsg! Ürızumuzzşğnd muğ,r=nf uirmu ausuouğumr şğmğnğe ulr=r çuğqğumtıuwrz bğ<uzz t nd şkt wuxu<rmuw şğmnd buçknduw gzkuj=rz .riı sr<njuxndszşğ vünğ,ueğndrz^ uzmuğşlr hrır glluw öihşl fuğumr ulr=g nd udşlr ecnduğ .zerğzşğ hrır iışp,ndrz! Sş, t krdg uwz suğenj^ nğnz= vşz auduıuğ fuğumr suirz hubı+zumuz ındşulzşğndz! Uznzjst stmz t lğuüğnp (ukra Ulkuwlg nğ zu.gzkuj +ğ çudumuz wuzendüz wuwıuğuğndkrdzzşğ gğud Auhtğ Krdğ= muwuztz! Uz çujt r çuj giud nğ Uxnp<uhuandkşuz Zu.uğuğndkşuz ındşulzşğg muimu,şlr şz nd auduı= vşz zşğbzvşğ^ =uzr nğ sruwz rz= uzqusç mg ouzvzuw s+ıudnğuhti 3000 auöuğ fuğumumrğ! Ulkuwlg erışl ındud nğ muıuğndu, ktikşğnd s+ıudnğuhti 20 ınmnig eğumuz jndjuzrb ndzr^ şkt zmuır uxzndr nğ +ğumuz eğndkşusç s+ıudnğuhti 156 auöuğ ktik mg muıuğndr^ ndğşsz fuğumndu,zşğnd krdg n_v kt 3$800- |
|
(ĞUZİUWR ;ŞĞUMNWIG HRIR ?NDUĞMT UĞJU:R UZMU:NDKRDZG OUZVZULND ÇUZUQŞDG |
|
(ğuziuwr ;şğumnwıg 25 Znwşsçşğrz hrır =zzuğmt Uğju.r uzmu.ndkrdzg ouzvzulnd suirz çuzuqşdr sg +ğrzuür,g! Şğmğr :nğağeuğuzr fşğrz huluır% ;şğumnwır çuzuqşdşğg .nğağeuındumuz çznwk ndzrz^ ünğ,uerğ suğsrzg öuznz= m'gzendzr ux r ürındkrdz şd huğıudnğ vt ünğ,ueğşl uwe çuzuqşdşğg! Auzğuhşıumuzzşğ mndiumjndkşuz .sçumjndkşuz zu.uüua Hğrdz+ Xtkuw+ .+işlnf uwi auğjr suirz^ giud nğ sruwz Uğju.r uzmu.ndkrdzz t nğ mğzuw wndiulr+ğtz şğub.udnğşl Lşxzuwrz Puğuhupr çzumvndkşuz rğudndz=zşğz nd uöuındkrdzzşğg şd öuznz= hubıhuzşl uğıu=rz wuğqumndszşğtz! |
|
UĞU UWFUÖŞUZ% AA UĞIU?RZ ÜNĞ;NJ ZNĞ ZU:UĞUĞ |
|
Uğu Uwfuöşuz ,zu, t 1969rz! Uz bğ<uzuduğı şpu, t Şğşduzr Hşıumuz Ausuliuğuzr uğşdşluürındkşuz )u=rdlktr uğuçumuz çucztz! Çuzumrz st< ,uxuwşlt şı=^ uduğıu, t Htwğndkr Auwmuöşuz ausuliuğuzr =upu=uürındkşuz çucrzg! 1995tz r fşğ m'ub.uır Uğıu=rz Ünğ,nj Zu.uğuğndkşuz ausumuğürz st<^ iıuzqzşlnf öuzuöuz hubı+zzşğ! Srzvşd uwi zbuzumndsg^ uz yn.- |
|
FUPUĞBUM İĞM$ İŞĞNFÇŞUZ MNDİUMĞ*Z ?UAUZUW MG QŞXZUEĞNDR |
|
|
|
ÜUĞUMT*ÖŞUZ IUZ :ZUSUMULNDKRDZG HUIUİ:UZŞJ AUİ :UZR SUİRZ HUIĞRUĞ? A*Ğ UXU>UĞMRZ |
|
Rzvhti ,uz+k t Aui .uzr auğjnf .zerğzşğ iışp,ndu, şz İ$ Yğmrv Uöüuwrz Arduzeuznjr Anüuçuğqndkşuz şd Üuğumt+öşuz Iuz .zusumulndkşuz sr<şd! Huığruğ=uğuzg qşx= uxu, tğ mnpsşğnd sr<şd ausuquwzndkrdz ünwujzşlnd huğıumuzndkrdzg şd uwi ndppndkşusç^ s+ıudnğuhti şğmnd buçuk uxu< ağuhuğumu, tğ ,ğuürğ sg! Üuğumt+öşuz Iuz :zusumulndkrdzg şğtm :sçuüğndkşuzi ndpuğmşj çnlnğ uzeuszşğnd iınğuüğndkrdzg mğnp huıuui.uz zusum sg^ önğ kğ=şğtz huıotznf mg zşğmuwujzşz= sşğ gzkşğjnpzşğndz! \\\ Siz Saygıdeğer Patrik Efendimiz'in bu konu hakkındaki yapıcı, kucaklayıcı, birlik ve beraberliğe önem teşkil eden düşüncelerinizden dolayı teşekkür ederiz. Yaratılan sorunun çözümü ile ilgili önerileriniz zaten ilk günden beri bizlerin de arzusu ve isteğidir. Konu, herhangi bir sorun yokken sorun yaratanların ne şekilde ikna edileceğidir. Bahse konu hanın geliri ve diğer gelirlerimiz Karagözyan Vakfı kasasına girdikten sonra Kurucumuz Dikran Efendi Karagözyan'ın vakfiyesi doğrultusunda, velilerden herhangi bir ücret alınmadan 200 çocuğun eğitimine ve diğer faaliyetlerin yürütülmesi için takribi 110 yıldan fazla bir süredir kullanılmaktadır. Karagözyan Vakfı yönetim kurulu hiçbir zaman tek adam esasına göre bir yönetim sergilememiş ve sergilemeyecektir. Yönetim kurulumuz bu şekilde yönetilen cemaat kurumlarını da kesinlikle tasvip etmemektedir. Vakıf başkanımız Sayın Dikran GÜLMEZGİL cemaat içerisindeki hayırseverlik misyonundan dolayı konuda ön planda gözükmekle beraber, vakfımızın tüm kararları birlik ve beraberlik içerisinde, yönetim kurulumuzdaki her bir üyenin özgür düşünce ve ifade şekliyle alınmıştır. Karagözyan Vakfı, bugüne kadar hiçbir kardeş vakfımızın gelir ve gelir fazlalıklarını sorgulamamıştır. Ümit ediyoruz ki tüm kardeş vakıflarımız kendi bütçe fazlaları doğrultusunda cemaatimizin diğer ihtiyaç sahibi kurumlarına yardım elini uzatmaktadır. Vakfımız da aynı düşünce ile bugüne kadar, özellikle KEY Plaza hayata geçip kiralama sürecinin tamamlanmasından itibaren, bütçesinde oluşan fazlasını imkanlar dahilinde cemaatin ihtiyaç sahibi kurumlarına dağıtmaktadır. Buna mukabil, bazı kardeş cemaat kurumlarımızın son 15- Kounuyu Has Han özeline getirecek olur isek, sizin de söylediğiniz gibi atalarımızın bize miras bıraktığı değerleri hiçbir vakıf yöneticisinin keyfiyetine bırakamayız, vakıf ruhunu değiştiremeyiz ve teamüllere ait sistemi zedeleyemeyiz. Karagözyan Vakfı'nın vakfiyesi niteliğinde olan 1936 beyannamesiyle de bu husus açıkca belirtilmiştir. Bu maksatla, vakfiyelere ve cemaat teamüllerine zarar vermeden, Yönetim Kurulumuz Has Hanla alakalı olarak eskiden olduğu gibi, tapu şartı koşmadan, kiraları tahsil ettikten sonra, yıllık kira gelirinden giderlerini mahsup ederek ortak havuza koymaya hazırdır. Karagözyan Vakfı yönetim kurulu kendi bütçesi içerisindeki oransal bu yardım karşılığında diğer bütçe fazlası veren kardeş vakıflarımızdan da aynı şekilde kendi bütçeleri içerisindeki oransal bedeli havuza koymalarını talep ve arzu etmektedir. Ortak havuz kurulana kadar önerimiz ise, yine vakfiyemizde olduğu üzere kiraların Karagözyan Vakfı tarafından tahsili sonrasında Kurucumuzu Dikran Efendi Karagözyan'ın vasiyeti gereği dönemin Patriği başkanlığında vakfımız yönetim kurulu ile birlikte, ihtiyacı olan vakıflara dağıtılması hususuna hazır olduğumuzu bildirmek isteriz. Karagözyan Vakfı yönetim kurulu sorun değil çözüm üreten bir yapıya sahip olması sıfatıyla, kişisel egoların bir tarafa bırakılması ve ben dedim oldu zihniyetinden uzak, tek adam faktöründen sıyrılmış, kucaklayıcı ve birlikte başarmanın heyecanını paylaşabileceğimiz cemaatte bir yönetim anlayışını hayal etmektedir. Aksi takdirde yukarda da ifade ettiğimiz üzere 1936 beyannamesi vakfiyesi gereği yasal haklarımızı kullanmak zorunda kalacağımızı üzülerek bildirmek isteriz. Saygılarımızla, Şişli Karagözyan Ermeni Yetimhanesi Vakfı Yönetim Kurulu |
|
ULHTĞ MRDLHTZMR WNDPUĞMUDNĞNDKRDZG |
|
Wndpuğmudnğndkrdzg ışpr ndzşjud Brblrr üşğşösuzuıuz st<^ ndğ npçujşul ausuwz=uwrz ünğ,vr euüupg öşışpndşjud auzüiıu=uğr fğuw şd imiud uğuğnpndkrdzg% zu.uüuandkşusç Huığruğ=uğuzr Erduzuhşı Üşğh$ I$ Kukndl ;$ Fğe$ Uzndbşuzr zu.uüuandkşusç! ?nğnzuwr ausuouğumr muznzzşğg huahuzşlnf anz trz s+ıudnğuhti 150 iüumrğzşğ^ nğnzj çnlnğr ausuğ ul buı ecnduğ tğ ağucşbı ıul rğşzj irğşlr çuğşmusrz nd gzmşğn<! Eusçuzu.+işlnf Kukndl ;$ Fğe$ Uzndbşuz uzeğueuğqud npçujşulr ünğ,ndztndkşuz^ giud nğ sşöst rdğu=uzvrdğg Uiınd,nw huğıtörz st< ızmndu, ,uxşğ şz=^ çuwj muz suğerm nğnz= hındp vşz ndzşzuğ! Erışl ındud nğ ausuwz=uwrz auiıuındkrdzzşğg m'ub.uırz nğhtiör rğşzj uzeuszşğg hındp ndzşzuz^ lud hındp ndzşzuz^ uwehrir hıpuınd ,uxşğtz stmz ul Fuğeuzuzj şğüvu.ndsçr irdzşğtz Ulhtğ Mrdlhtzmz tğ^ nğ rğ usçnp< tndkşusç ,uxuwşj Uiınd,nw^ rğ usçnp< mşuz=g zndrğuçşğşj hıpuınd ,ux euxzulnd ağusuwumuzrz% Auwuiıuzşuwj şmşpşjdnw uzeuiıuzrz st<^ giud Auwğ İndğçg! Zbşj nğ npçujşulg srbı udşlrnf ,uxuwşj şmşpşjrrz nd sşğ uğct=zşğndz^ wrbşjndj nğ suatz =uzr sg +ğ uxu< rim aşxuquwznf .+iu, tğ npçujşulrz aşı şd uz znwzrim uwe froumrz st< rğşz .nğağeumju, tğ Ehğuj Euirz uxzvumrj auğjr sg suirz! {Rğşz gir nğ uxnp<ndkrdzg fşğuüızşlnd ausuğ htı= t auzüvtğ^ ndğrbzşğ htı= t sıu,trz uwe suirz! Uwi+ğ anprz mg wuzqzşz= uwz uzqg nğ srzvşd rğ fşğ<rz bndzvg ,uxuwndkrdz çşğud şmşpşjrrz nd wrbşjndj ,uxuwndkşuz muğşdnğndkrdzg% auimjnprz ausuğ´^ erışl ındud Kukndl ;$ Fuğeuhşıg şd eusçuzu.+indkşuz fşğ<udnğndkşuz judumjndkrdz wuwızşj çnlnğ auğuöuızşğndz nd Fuğeuzuzj şmşpşjdnw usçnp< gzıuzr=rz! Ulhtğ Mrdlhtzmr suğsrzg anprz wuzqzndşjud zşğmuzşğnd fbıulrj ets=şğnd şd uğjndz=zşğnd ıum! Anpg kşkşd glluw rğ fğuw! |
|
Wuındm {Suğsuğu´ +ğukşğkrz *ĞNDUZ AŞI - UB:UĞAG ŞD SŞZ?% SŞĞ ÇUÖNDS ANÜŞĞNF- Üğşj WUMNÇ IRDZŞUWŞUZ |
|
Հայ երգիծանքի շղթաները ուռնահարող մեր դարբինները կու գան Ե. դարու իրենց մատենագիտական գործերէն, ուր ոսկեդարեան մեր գրականութեան ծաւալուն յուզումներուն խորը, բազմաբիւր բառերով՝ էջ առ էջ, ներշնչման հուրքով, այլեւ հոգեկան փաղաղիչ եռանդով կրկէս է հանուած երգիծական խօսքը՝ յանուն հայ ժողովուրդի անաղարտ ինքնութեան կերտման, անոր գոյատեւումին ու արժանապատուութեան պահպանման: Արդարեւ, յիշեալ դարու եւ միջնադարեան մեր մատենագիրներուն լեգէոնը երգիծանքի երկսարի սուրը օգտագործած է իբրեւ պահանջատիրական սաստ, որ կը վերբերէ հայուն պայքարի, ըմբոստութեան տեսակարար կշիռը՝ փառատենչութեանց ու շողոմին կեղծաւոր, քաղքենի գոռոզութիւններուն դէմ քաջերուն մտածումներն ու զգացումները դրուագելու արիութեամբ մը: Այո, այդ երկերը երգիծանքո՛վ հանուեցան հերոսական կարկառներու: Իմացական ու հոգեկան այն վսեմափայլ տուրքերը ուրիշ բան չէին եթէ ոչ գերագոյն նպատակ՝ գալիք սերունդներուն յանձնելու անմարելիութիւնը մեսրոպաշունչ Մայրենիին, Վարդանակերտ հաւատքին: Եզնիկ Կողբացիի մը «Եղծ Աղանդոց»ը՝ օրինակի համար, չէ՛ սովորական երկ մը, ուր ամբողջ մեր ժողովուրդը կայ ոտքի՝ Հողով ու Եկեղեցիով, ուր փիլիսոփայական միտքի հզօր սլացքներով կը դատափետուին աղարտած կրօններն ու սոփեստ աղանդները...: Անիկա լաւին՝ լա՛ւ, վատին՝ վա՛տ ըսելու տեսակ մը հաւատակուռ թուղթ մ'է, ուր Յազկերտն ու Վասակ Սիւնին կը շքեղազարդեն հիքութիւնը իրենց վախճանին: Աւելի՛ն, «Եղծ Աղանդոց»ը զինարան մ'է մաքառման, յորդութիւն ճառագայթման՝ երգիծական երակներէ, զորս լեցուցած են մտածման տաք տուրքերը Սմբատ Զահրեւանդացիի մը՝ հիմնադիրը Թոնդրակեան շարժումին, որ միջնադարեան Հայաստանի ազգային, հասարակական, ընկերային այլասերիչ կեանքի փրկութիւնը փնտռեց Լուսաւորչեան նկարագիրին ու միտքին անվեհեր նահատակութեանը մէջ: Այլ տեղ, Եղիշէի «Վարդանանց Պատերազմը»՝ Վասակի «ազգադաւութեան» ու «խաբեբայութեան» դէմ արշաւասոյր նետ մ'իբրեւ, բաւ էր, որ հնադարեան մեր պատմութիւնը զբաղեցնէր մատենագէտ- Խորենացիի «Ողբ»ին, Փաւստոս Բիւզանդի եւ Ղազար Փարպեցիի «Հայոց Պատմութիւն» երկերուն մէջ, ուղղափառութեան անուղղաներուն, սնափառներուն, աւարառուներուն եւ օտար բռնակալներուն դէմ մղուող հերոսապատումները, վիշտի ի՜նչ անտարազելի ցասումով յօրինած են անբռնաբարելի արժանապատուութիւնը մեր ժողովուրդին՝ զերդ գեղարուեստական վաւերագրութիւնք ու անհանգելի նմոյշներ: Յակոբ Յովհաննէսի Պարոնեան, իր ժամանակներէն յետոյ՝ վաղուան համար եթէ չունենար զինք չափազանց անհանգստացնող համազգային ցաւն ու վիշտը՝ կարենալ փրկելու արժանապատուութիւնը մեր եկեղեցական, քաղաքական ու ընկերային բարքերուն ներսը (ի Հայաստան եւ սփիւռս աշխարհի) գոռացող խաթարիչ ու պառակտիչ երեւոյթներու, մեր ճարակուող տգիտութեանց ու փաղփուն հաւկուրութեանց, իր հալածախտաւորի կեանքը չէր ըներ իր ազգին ի խնդիր նաւավար ու նաւապետ՝ քարափին վրայ իր ապրած դարու ծովին, ԱԶԳԱՅԻՆ ԶԳԱՍՏԱՑՄԱՆ հասնելու եւ համազգային աղէտը կանխարգիլելու նպատակով:
Յակոբ Պարոնեանին ապրած դարաշրջանը՝ երգիծաբանի՛ն իսկ բնութագրումով այն ժամանակաշրջանն է, երբ «ճշմարտութիւնը դրուած էր դագաղի մէջ», «քնացած էին ողջմտութիւնն ու անաչառութիւնը», իսկ «անկեղծութիւնը զետեղուած էր յանցանքներու ցանկին մէջ»: Ապաքէն, քաղաքականօրէն դրամատիրական ճնշող հասարակարգ մը, ուր դրամի ու աղայի խօլական խաղարկումներով կ'անշքանար իսկական տաղանդը մարդուն՝ նարգիսականութեան ներսը քաղքենի ու ներքինի, այլեւ հաստափոր համբակներու, ինչպէս է իրավիճակը այսօրուան (Սփիւռքի եւ Հայրենիքի մէջ) մեր խայտաբղէտ «ղեկավարութեանց», «վերնախաւին», անհասանելի՜ ջոջերուն, որոնց շուրջը կը քսուըռտին ու կը լզուըռտին միջակութեանց միջակութիւնները, անգրչակոթ գրչակները, մամոնային յանձնուած ժուռնալիստները, գրեթէ բոլորը, թող ներուի ըսել՝ կրծելով քաքոտ կատարները կեղծիքի ու ինքնախաբէութեան, ի վնաս ժողովուրդին ընդհանրական շահերուն...: «ԾԱՂԻԿ» Գրական Ազգային հանդէս – Պէյրութ (Շար. 1, մնացեալը՝ վաղուան թիւով) |
Uwi uxınd^ şğç mg huığuiındtrz= ağuıuğumndkşuz wuzqzşlnd kşğkg^ sş, judnf lişjrz= nğ fu.ouzu, t Ündüuğuj kşsr Uxu<znğe^ sşğ ausuwz=r ausuğ buı irğşlr uzndz^ çzrm Sulukrujr% Üşğb$ I$ İşhnda Uğ=$ Vndloşuz! 
Auwuiıuzr Zu.uüuar ağusuzuüğnf Uğu Uwfuöşuz zbuzumndşjud şğmğr znğ Uğıu=rz Ünğ,nj Zu.uğuğ! Rğşz mg froumr buı ecnduğ huğıumuzndkrdz uwi +ğşğndz^ şğç çnfuzeum auw cnpnfndğeg rğ snğkrz fğuw m'uhğr Uğju.şuz şğmğnğe huışğuösr huğındkrdzg şd erduzuürıumuz nd =upu=umuz lndğ< auğjşğnd aşı ets wuzersuz mg üızndr Auwuiıuzr hşındkrdzg!
Huığruğ=umuz Uknxr Mğ+zumuz Cnpnfr nğnbsuz ausuquwz şd İuaum Ç$ Huığruğ= A+ğ ız+ğrzndkşusç^ Uknxr iuğmuduüzşğtz Çğb$ Fupuğbum İğm$ İşğnfçşuz hrır qşxzueğndr nğhti mndiumğ+z =uauzuw! Uwi buçukufşğ<rz zu. hrır muıuğndr Fupuğbum İuğmuduür mnvsuz uğuğnpndkrdzg^ wu<nğe +ğ Ündsüuçndr Uknxuzriı Suwğ şmşpşjdnw st< Huığruğ= Auwğg hrır muıuğt =uauzuwumuz qşxzueğndkrdzz nd +,ndsg! Huıuğuür uduğırz znğgz,uz hrır iıuzuw uçşpuwumuz +ğazndkrdz nd fşpuğ!
(tğrürdpr İ$ Fuğeuzuzj şmşpşjdnw ausuzndz Ehğuj Eui şğüvu.ndsçr Iz+ğtz :nğandğer Uışzuhşı Ulhtğ Mrdlhtzm nğ rğ mşuz=g mnğizjndju, tğ ?nğnzuwr ausuouğumr aşışduz=nf^ şğtm anprz wuzqzndşjud auğuöuızşğnd şd şğüvu.ndsçr rğ irğşlr çuğşmuszşğnd uğjndz=zşğnd zşğ=şd!
Հայ հանճարեղ, մեծանուն երգիծաբան եւ գրող, թատերագիր եւ լրագրող Յակոբ Պարոնեան (Ատրիանապոլիս, Էտիրնէ, 19 Նոյեմբեր 1843 – Կ. Պոլիս, 27 Մայիս 1891) այսօր՝ 19 Նոյեմբեր, կը դառնայ 177 տարեկան:
Սա գրուածները՝ լոյսին բերուած անզուգական երգիծաբանին ծննդեան տարեդարձին առիթով, թող չըմբռնուին մակերեսային ցաւի փրփուրներ, վասնզի դո՛ւք, հայ ժողովուրդ,