Öuırm t^ İ$ Wuğndkşuz ı+z!

Euğşğnd gzkuj=rz auw cnpnfndğer huw=uğr mndx ötz=g şpu, şz rğ nürz nd uğuğşlnd^ uhğşlnd mus=g!

?ğriınztumuz uz.u.ı auduı=g% lnwir şd wnwir yuğni şpu, t usşzuecnduğrz +ğşğndz şd nı=r huau, t auw cnpnfndğeg!

Sşz=% nğhti cnpnfndğe^ srbı ul auduıuju, şz= auw uöür wuğndkşuz!

Arsu ul ,uzğ +ğşğ şz!

Cusuzumzşğg yn.ndu, şz şd ausuwz suğemndkrdzg mg üızndr znğ ub.uğaumuğü sg muxndjuzşlnd huw=uğrz st<^ ndiır uzwşıuqüşlr huwsuz t nğ auwndkrdzz ul fşğuznğnündr rğ auduı=r nd tndkşuz st<^ euğqşul fşğu,zr^ uöünfrz mğmzt auöuğudnğ euğşğnd huısndkrdzg% wuğndkşuz bndzvnf!

SUĞSUĞU-r .sçuüğumuösg İ$ Wuğndkşuz ı+zr uxrknf <şğs+ğtz mg bznğaudnğt rğ gzkşğjnpzşğz nd usçnp< ausuwz=g^ mğmzşlnf ı+zumuz udşırig!

USŞZ$ İ$ HUIĞRUĞ? A*Ğ

İNDĞÇ ÖUIMNDUZ HUIÜUSG

<<Մահուամբ զմահ կոխեաց եւ

Յարութեամբն իւրոյ մեզ զկեանս պարգեւեաց>>

Ահաւասիկ մեր եկեղեցիներու զանգերը զատկական ցնծութեամբ նորէն կ’աւետեն Քրիստոսի հրաշափառ Սուրբ Յարութիւնը: Եօթը շաբաթներէ ի վեր աղօթքով, ապաշխարութեամբ, ծոմապահութեամբ, բազմաթիւ եկեղեցիներու տրուած ուխտի այցելութիւնննեով, ողորմութիւններով, նուիրատուութեամբ եւ նման հոգեւոր վարժութիւններով պատրաստուեցանք Սուրբ Զատիկին՝ մեր Տիրոջ եւ Փրկչին Յիսուս Քրիստոսի հրաշափառ Սուրբ Յարութեան փառաշուք տօնին: Տօնակատարումը պիտի տեւէ քառասուն օր՝ մինչեւ Համբարձման Տօնը, եւ մինչ այդ զիրար պիտի ողջունենք, ըսելով. <<ՔՐԻՍՏՈՍ ՅԱՐԵԱՒ Ի ՄԵՌԵԼՈՑ>>

Մեր Տէրը Յիսուս Քրիստոս <<մեր մեղքերուն պատճառաւ մեռաւ, թաղուեցաւ եւ երրրորդ օրը յարութիւն առաւ, ու երեւցաւ Պետրոսին եւ ապա տասնըմէկ առաքեալներուն: Յետոյ երեւցաւ միատեղ խմբուած հինգ հարիւրէ աւելի հետեւորդներու... Այնուհետեւ երեւցաւ Յակոբոսին եւ ապա բոլոր առաքեալներուն>> (Ա. Կորն. 15.3-7)։

Ս. Զատիկի Յարութեան զօրութիւնը հաւատքով է որ կրնանք ստանալ: Այս հաւատքին հիմքը կը կազմէ այն համոզումը, որ Աստուած ունենալով կեանքի եւ կենդանութեան լրիւ աղբիւրները իր իշխանութեան ներքեւ կրնայ շնորհել նորոգուած կեանք անոր, որուն կը կամենայ: Արարածները ոչինչէն ստեղծող Արարիչի համար դժուարին գործ մը պէտք չէ համարել ննջեցեալներուն մէջ նոր շունչ փչելով վերստին կեանքի կոչել զանոնք: Մեռելներուն յարութիւն տալ արարչագործութեան ամենէն փաստացի եղելութիւնն է մեր աչքերուն առջեւ կատարուած ամէն գարուն: Մահը մեզ ոչնչացումի չի յանձներ, այլ խորունկ քունի մը թեւերուն՝ օր մը արթնցնելու պայմանով: Քրիստոս եղաւ անդրանիկը մեռելներէն արթնցողներուն, որ իշխանութիւն ունի այլեւս մահուան վրայ իր ուզածը արթնցնելու յաւիտենական կեանքի համար: Այս մէկը յոյժ էական ու հետաքրքրաշարժ նիւթ մըն է մտածող միտքերու համար: Պօղոս Առաքեալ իր մեծագոյն փափաքը ըլլալով կը հռչակէ. <<ճանչնալ Տէրն մեր Յիսուս Քրիստոսը եւ Անոր Յարութեան զօրութիւնը>> (Փիլիպ. 3.1-11):

Տիեզերական է մահուան ազդեցութիւնը եւ անոր սահմանները՝ անծայրածիր: Պարզ է, որ մահուան հետ հաշուեյարդարի նստիլը գերիվեր է մարդկային կարողութենէն, ու նոյնիսկ երեւակայութեան սահմանները գերազանցող պայքար մը՝ բացարձակ պարտութեան ենթակայ: Անոր ոյժը կարելի է խափանել միայն Աստուածային միջամտութեամբ: Կենաց եւ մահուան խնդիրներուն մէջ վերջին խօսքը Աստուծոյ կը պատկանի: Իսկ մեզի կը մնայ հնազանդութեամբ ենթարկուիլ իր հայրական տնօրինութեան: Մարդը ուրիշ որեւէ ճար չունի բացի հաւատքով ու յոյսով վստահելէ Աստուծոյ խոստումներուն:

Չորս օրուայ մեռեալին՝ Ղազարոսին քոյրը Մարթան կ’ափսոսար Տէր Յիսուսին առջեւ լաց լինելով անյոյս տխրութեան մը մէջ մխրճուած. <<Տէր, եթէ հոս ըլլայիր, եղբայրս չէր մեռներ>>: Տէր Յիսուս Մարթային եւ մեր նայուածքները մահէն դէպի Աստուած ուղղել կը փորձէ որպէս ոսկի բանալին՝ ամէն խնդրի լուծման: <<Ես իսկ եմ յարութիւն եւ կեանք. ով որ կը հաւատայ ինծի, թէպէտ մեռնի ալ, պիտի ապրի. իսկ ով որ կենդանի է եւ կը հաւատայ ինծի՝ յաւիտեան պիտի չմեռնի: Կը հաւատա՞ս ասոր>> (Յովհ. 11.25)։

Տէր Յիսուսի այս հարցումը միմիայն Մարթային չէ ուղղուած, այլ բոլոր անոնց՝ որոնք սա կամ նա կերպով կը ստանան Քրիստոսի յարութեան աւետիսը, որ դէմ դիմաց կը թողու լսողը՝ հաւատալու կամ մերժելու: Քանի որ մարդուն անկումը անհաւատութեան պատճառով եղաւ, անոր փրկութեան դեղն ալ հաւատքն ըլլալու էր: Առանց հաւատքի կարելի չէ Աստուծոյ հաճելի դառնալ: Հաւատքը կոյր համոզում մը չէ, այլ ընտրութիւն մը, զոր կը կատարենք բաւարար փաստերու հիման վրայ: Հաւատքի այս փաստերուն կը պատասխանենք ո՛չ միայն միտքով, այլ՝ հոգւով ու սրտով, որովհետեւ ճշմարտութեան ձայնը չի լսուիր միայն ուղեղով, այլ նաեւ լուսաւորուած հոգիի աչքերով: Եթէ Աստուած կայ եւ մեր Արարիչն է, պիտի վստահինք Անոր, Աստուածային տնօրինութիւնները դարձնելով մեր կեանքի նպատակը եւ իմաստը:

Կեանքի մեծագոյն գիւտը այն է, որ մենք չենք այս կեանքի տէրը, այլ որպէս շնորհք կը ստանանք զայն անտեսանելի աղբիւրէ մը: Կաթիլ մը կեանք շնորհուած է մեզի Կեանքի Անսպառ Ովկիանոսէն: Մահը ուրիշ բան չէ, այլ սպառումը այդ կաթիլ մը ուժանիւթին: Աստուած Ի՛նքն է այդ Ովկիանոսը, Աղբիւրը եւ Պատճառը մեր կեանքին: Դժուար ըլլալու չէ Իրեն համար մեր ցամքած հոգիները վերստին արթնցնելը, ինչպէս սերմը կը ծլի երբ ծծէ անձրեւն իր մէջ:

Որպէսզի ոեւէ մարդ չհպարտանայ մահը յաղթահարած ըլլալու յաջողութեամբ, Աստուած Ի՛նք որոշեց լուծել այս հարցը Իր Որդիին՝ Տէր Յիսուս Քրիստոսի միջոցաւ: Իր դատարկ գերեզմանը մեր առջեւ կը դրուի որպէս երկընտրանք՝ փրկութեան կամ կորստեան: Կամ պիտի հաւատանք Աւետարանէն մեզի փոխանցուած բարի լուրին՝ <<Քրիստոս Յարեաւ ի Մեռելոց>>, որ երկու հազար տարիներ հնչեց այս երկրագունտի չորս ծագերուն. կամ պիտի մերժենք որ Աստուած յարութիւն տուած է իր Օծեալին եւ օր մը անոր գերեզմանին պէս պիտի պարպէ աշխարհի բոլոր գերեզմանները: Եթէ ժխտենք այսպիսի բարի լուր մը, կը դատապարտենք մեր անձերը կորուստի, ոչնչացման եւ յաւիտենական անէծքի: Եթէ մերժենք մեզ հրաւիրող Աստուածային փրկարար Աջը, մահը կը շարունակէ թագաւորել մեր վրայ եւ մենք պիտի շարունակենք դողդողալ անոր թանձր ստուերին տակ: Այսպիսիներուն համար մեր Տէրը իր արդար վճիռը արձակած է. <<Եթէ մէկը շահի ամբողջ աշխարհը սակայն կորսնցնէ իր կեանքը, ի՞նչ շահած կ’ըլլայ>> (Ղուկ. 9.25):

Ահա՛ այս հաւատքով մեր հոգիներուն վրայ կնիք կը ստանանք արդարներու փառքի յարութեան արժանանալու համար: <<Որովհետեւ կը հաւատանք Իրեն, որ մեռելներէն յարուցանեց Յիսուսը, մեր Տէրը, որ Իր կեանքը տուաւ մեր յանցանքները ջնջելու համար, եւ յարութիւն առաւ՝ մեզ արդարացնելու համար>> (Հռոմ. 4.24-25):

Յարութեան հրաշքը մէկ անգամ պատահեցաւ, սակայն Յարուցեալը մի՛շտ մեզի հետ է: Յարուցեալ Փրկչի անսասանելի խոստումն է մեզի. <<Ահաւասիկ ես ձեզի հետ եմ բոլոր օրերը՝ մինչեւ աշխարհի վախճանը>> (Մատթ. 28.20): Ուստի Տէր Յիսուս միայն պատմութեան կամ կրօնագիտութեան գիրքերու մէջէն ուսանելի պատմական դէմքերէն մէկը չէ, այլ՝ կենդանի եւ կենդանացնող զօրութիւն մը: Ինչպէս գարունը եւ գարնան հրաշալի ծաղկումը միմիայն բանաստեղծներէն չենք լսեր կամ նկարներէն չենք դիտեր, այլ՝ կրնանք շնչել ծաղիկներու բուրմունքը, քաղել ծառերու պտուղները՝ նոյնպէս Քրիստոսի յարութեան զօրութիւնը հաւատացեալներու կեանքին մէջ ներկայ է ընդմիշտ:

Այս հոյակապ հաւատքի ներմուծած յոյսը ունինք մեր հոգիներուն մէջ: Յոյս մը, որ կը քաջալերէ մեզ դիմագրաւելու կեանքի բոլոր դժուարութիւնները եւ ուրախ երգ մը կը դնէ մեր շրթներուն վրայ.

<<Փա՜ռք յարութեան Քո, Տէ՜ր: Ես ոչ դադարեցայց, Փրկիչ, փառաւորել զՔեզ զամենայն աւուրս կենդանութեան իմոյ>>:

ՔՐԻՍՏՈՍ ՅԱՐԵԱՒ Ի ՄԵՌԵԼՈՑ

*

Քրիստոսի հրաշափառ եւ կենսանորոգ Տօնին առիթով կ’ողջունենք Առաքելական Մայր Եկեղեցւոյ բոլոր զաւակներն անխտիր։ Քրիստոսաւանդ ջերմագին սիրով կ’ողջունենք նաեւ մեր Հոգեւորական Դասու անդամները, Սրբազան Եպիսկոպոսներն ու Միաբան Հայրերը, Քահանայից, Սարկաւագաց եւ Դպրաց Դասերը, Գալֆայեան Ուխտի Քոյրը, Պատրիարքական Աթոռի Տնտեսական Խորհուրդի, Ընկերային Օժանդակութեան Յանձնախումբի եւ իրեն ենթայանձնախումբերու, Տիկնանց եւ Հայ Մենթի-Մենթոր Յանձնախումբերու անդամները, Սուրբ Փրկիչ Ազգային Հիւանդանոցի Հոգաբարձութիւնը, Բժշկապետութիւնը, Բժշկաց Դասն ու Բոյժ քոյրերը, Համայնքային Հաստատութեանց Խնամակալութիւնները, Թաղային Խորհուրդները, Տիկնանց Յանձնախումբերը, մեր համայնքային վարժարաններու Հիմնադրի ներկայացուցիչներն ու Տնօրէնները, Հոգաբարձութիւնները, Ուսուցչաց Դասը, Աղքատախնամ Մարմինները, Սանուց Միութիւնները, Մարմնամարզական եւ Հայրենակցական Միութիւնները եւ բոլոր մարդասիրական ու մշակութային մարմինները, Հայ Մամլոյ Խմբագիրները եւ ողջ Անձնակազմը, Պատրիարքական Աթոռոյս ինչպէս նաեւ բարեսիրական եւ կրթական հաստատութեանց սատարող ազնիւ բարերարները, համայն հաւատացեալ եւ սիրեցեալ մեր ժողովուրդը՝ մաղթելով բոլորին Սուրբ Յարութեան տօնակատարութիւն, ինչպէս նաեւ եկեղեցաշէն, կրթանուէր եւ բարեսէր գործունէութեանց լիակատար յաջողութիւն։

Յատուկ օրհնութեամբ կ’ողջունենք եւ կը շնորհաւորենք Գաւառի Հայոց Տեսուչը եւ գաւառի մէջ բնակող մերազն ժողովուրդը, ինչպէս նաեւ Կրետէի Հայ համայնքի անդամները։

Քրիստոսի հրաշափառ Սուրբ Յարութեան Տօնին առիթով կը շարունակենք աղօթել վասն բարօրութեան եւ անսասանութեան Մայր Աթոռ Ս. Էջմիածնի։ Մեր որդիական ակնածանքը կը յղենք Նորին Սրբութիւն Տ. Տ. Գարեգին Բ. Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսին։ Կը հայցենք Նորին Սրբութեան եւ Մայր Աթոռի ողջ միաբանութեան աղօթքները վասն պայծառութեան Աթոռոյս։

Ի Քրիստոս սիրով կը շնորհաւորենք Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Նորին Սրբութիւն Տ. Տ. Արամ Ա. Կաթողիկոսը եւ Երուսաղէմի Նորին Ամենապատուութիւն Տ. Նուրհան Պատրիարքը, հանդերձ իրենց միաբանակից վանական հայրերով, նաեւ Հայ Առաքելական Եկեղեցւոյ բոլոր առաքելագործ վիճակաւորները, հանդերձ իրենց հոգեւորական դասերով վստահ ըլլալով, թէ բոլորը աղօթակից են մեզի։

Մեր հայրական սրտագին սէրն ու ողջոյնները կ՚առաքենք սփիւռքի մէջ գործող Ս. Խաչ Դպրեվանք, Կեդրոնական, Էսաեան ու Մխիթարեան Վարժարաններու Սանուց Միութեանց Վարչութիւններուն, Պոլսահայ Միութիւններուն ու մերազն ժողովուրդի զաւակներուն, որոնք նեղ պայմաններու մէջ կը շարունակեն տէր կանգնիլ իրենց աւանդութիւններուն։

Այս առթիւ ի Քրիստոս սիրով ողջունելով, Սուրբ Յարութեան Տաղաւարի մեր շնորհաւորութիւնները կը յղենք նաեւ բոլոր քոյր Քրիստոնեայ եկեղեցիներու առաջնորդներուն, հովիւներուն եւ հաւատացեալներուն, գլխաւորաբար Հայ Կաթողիկէ եւ Հայ Աւետարանական համայնքներուն։

Շնորհք, սէր եւ աստուածային սրբարար զօրութիւնն Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ եղիցի ընդ մեզ. Ամէն։

ՔՐԻՍՏՈՍ ՅԱՐԵԱՒ Ի ՄԵՌԵԼՈՑ։

ՕՐՀՆԵԱԼ Է ՅԱՐՈՒԹԻՒՆՆ ՔՐԻՍՏՈՍԻ։

Հայրական սիրոյ ողջունիւ եւ աղօթիւք ի Քրիստոս

ՍԱՀԱԿ Բ. ՊԱՏՐԻԱՐՔ

İŞĞÜŞW LUDĞNF ND STFLRDI VUDNDB*PLND

MUĞŞDNĞ WUWIUĞUĞNDKRDZZŞĞ GĞRZ UZÜUĞUWR ST>

Xndiuiıuzr Uğıu=rz Ünğ,nj Zu.uğuğ İşğüşw Ludğnfr Uzüuğu uwjşlndkrdzg şd Vudndb+plndr aşı çuzumjndkrdzzşğg mşeğnzujuz uwzhrir auğjşğnd fğuw^ nğnz= n_v sruwz şğmmnpsuzr wuğuçşğndkrdzzşğndz m'uxzvndrz^ uwl ıuğu,=ubğ<uzuwrz nd ausub.uğauwrz ıuğnpndkrdz ndzrz! Nd=ğuzrnw ıuüzuhg^ Mnfmuir öuğüujndszşğg^ İndğrnw aşı Kndğ=rnw wuğuçşğndkrdzzşğnd çzumuznzujndsg^ nd=ğuzumuz jnğşzr uğıu,suz auğjg^ Kndğ=ruz xndiumuz muör ausuğ {auzünwj´ euğqzşlnd .zerğg eğndşjuz işpuzr fğuw nd =zzuğmndşjuz yum exzşğnd şırz!

Şğmnd Zu.uğuğzşğg ausuışp uindlrir gzkuj=rz auzeti şmuz huıüuszşğnf^ nğnz= ndppndu, trz usçnp< ub.uğarz şd uwz eşğumuıuğzşğndz^ nğnz= uwcs m'ndöşz rğşzj uöeşjndkşuz ıum uxzşl Auğuduwrz Mnfmuig! Wuwıuğuğndkrdzzşğtz muğşlr t şöğumujzşl nğ Xndiuiıuzr ausuğ uzgzendzşlr t uwehrir sr<usındkrdz sg^ xndiumuz mnpsg u<umjndkrdz m'umzmult zuşd Kndğ=ruwtz^ rğ zşğmuwndkrdzg huaşlnd ausuğ!

Zu.uğuğ Stflrdı Vudndb+plnd auw-uığhtwouzumuz çuzumjndkrdzzşğnd suirz .+işlnf^ wuwıuğuğşj nğ Kndğ=ru uzağucşbı mg zmuıt nğ şğmnd şğmrğzşğg bıuh .upupndkşuz ausuquwzuürğ sg iınğuüğşz rğuğnd aşı$ hrır buğndzumşz= .nğağeumjndkrdzzşğ ndzşzul uwe auğjnf^ .+işlnf zuşd Xndiuiıuzr aşı^ zbşj kndğ= Zu.uğuğg!

İşğüşw Ludğnf rğ muğürz mğmzşj nğ Snimndu m'u<umjr Auwuiıuzr nd Kndğ=rnw sr<şd wuğuçşğndkrdzzşğg çzumuznzujzşlnd ünğ,gzkujrz! Xndi Zu.uğuğg wuındm mşğhnf bşbışj nğ ünğ,gzkujg gzkuj= uxud rğş_zj +üzndkşusç! Ludğnf hzeşj nğ çnlnğ uwz huwsuzudnğndu,ndkrdzzşğg^ nğnz= qşx= çşğndu, şz Xndiuiıuzr^ Uığhtwouzr nd Auwuiıuzr pşmufuğzşğndz sr<şd^ uwi+ğ ul mg szuz uxuzj=uwrz% .upupndkşuz huwsuzuüğr ausuğ!

Rzvhti zu.nğe usrizşğnd rğ .+i=şğndz st<^ şğtm şdi İşğüşw Ludğnf zbşj nğ uğıu=rz ndcşğg mg ynğqşz .nvgzenızşğ iışp,şl! {Wnwi ndzrz= nğ sşğ nv-ıuğu,=ubğ<uzuwrz ünğ,gzmşğzşğg vşz sr<usışğ uwi ünğ,gzkujrz^ uwl m'ndppnğeşz mnpsşğg% şxumnps ausuquwzuüğşğnd rğumuzujsuz´^ gzeü,şj Ludğnf!

HUIĞRUĞ? AUWĞG HTW*PLNDR İ$ ŞĞĞNĞENDKRDZ ŞMŞPŞJDNW  ST>

ZU:UÜUAŞJ WRİNDİR {KUPSUZ MUĞÜ´RZ

Htw+plndr şmşpşjrz mg fşğueuxzuw rğ zu.mrz yuxudnğ ersuü,ndkşuz

Uduü buçknduw üuüukuwrz +ğşğz şz! Uduü Arzübuçkrr mğ+zumuz uğuğnpndkrdzzşğg uduğırz auiu, trz {Yux= r çuğqndzi Uiınd,nwŞ´ buğumuznf^ wşınw azvu, tğ {;uüşu´z şd şmşpşjrzşğg lndiudnğndu, trz^ .nğağeuzbşlnf Irğn< vuğvuğuz=zşğz nd .uvşlndkrdzg% sşğ yğmndkşuz nd lndiudnğndkşuz ausuğ!

Şğtm^ Uduü Ndğçuk^ sşğ çnlnğ şmşpşjrzşğndz st< muıuğndşjud :uvşlndkşuz muğü^ nğnd gzkuj=rz muğeujndşjuz udşıuğuzumuz auındu,zşğ% Wrindir Hrpuınir s+ı ıuğndşlnd^ Ünpünkuwr fğuw .uvndşlnd^ suanduz şd uğşdnd .uduğsuz suirz!

Şğşmnwşuz cusşğündkşztz şı=^ zu.uı+zumr uğuğnpndkşuz gzkuj=rz muıuğndşjud Kupsuz muğü!

Htw+plndr İ$ Şğğnğendkrdz şmşpşjdnw st< Kupsuz muğürz zu.uüuaşj Usşz$ İ$ Huığruğ= Auwğg! Uğuğnpndkrdzg muıuğşj anüşdnğ anfrd% Anüb$ I$ Bznğa= Uçp$ I+zrmşuz! Zşğmuw tğ zuşd Buatz ?azw$ *auzşuz!

Znğgzırğ Kupuwrz :nğandğeg rğ usçnp<umuz muösnf zşğmuw tğ uwi uğuğnpndkşuz^ nğnd gzkuj=rz Wrindi ?ğriınir .nğağeuzbumuz euüuprz fğuw eğndşjud ihrıum huıuz=nf .uv sg! Ehrğzşğ nd iuğmuduüzşğ sruizuçuğ ,zğuerğ şğüşjrz {:uvr =n ?ğriıni´ buğumuzg!

Ndğu.ndkşusç m'uğquzuüğşz= nğ Htw+plndr şmşpşjrz mg fşğueuxzuw rğ zu.mrz yuxudnğ +ğşğndz^ ziıuğuzzşğndz fğuw üğşkt ışp vtğ szuju,!

Wgzkuji uğuğnpndkşuz huıüusşj Huığruğ= Auwğg! ;uzğujud kupndsr .nğandğerz fğuw şd bşbışj nğ ktşd uwi+ğ sua sg huıuau, t^ çuwj uirmu indür +ğ vt^ ı+zumuz +ğ htı= t zmuışz= öuwz^ nğnfaşışd uwi +ğg mg zbuzumt Wrindir^ suğemndkşuz wupkuzumg suanduz ersuj! Wşınw bznğaudnğşj znğgzırğ Kupumuzzşğg şd giud nğ Htw+plndr ausuğ mg imir znğ bğ<uz sg^ nwc şd muğnpndkrdz supkşj fuğvuwrzzşğndz!

Uğuğnpndkşztz şı= hua=r işpuzzşğ iuğ=ndşjuz {Zuğşmşuz´ iğuarz st<! Gzığndkrdzzşğtz şı= znğgzırğ kupumuzzşğg uxu<rz uzüus t nğ nğhti ıuzıtğ ardğgzmulşjrz Znğrz Usşzuhuındndkrdzg! Zşğmuw tğ zuşd İ$ Yğmrv Uöü$ Arduzeuznjr Anüuçuğqndkşuz Uışzuhşı Hşığni Brğrz+plnd! Kşğkri Ağuıuğumndkşuz şd fuğvumuz Iz+ğtzzşğg% Uğr Auııtoşuz şd Uwü Auııtoşuz znwzhti ağudrğndu, trz şd mg suizumjtrz! Tiuşuz fuğcuğuztz .ndsç sg ubumşğızşğ şd ndindjrvzşğ ul zşğmuw trz!

:uzeufux skznlnğı muğ^ luduışindkrdzg ırğumuz tğ çnlnğrz s+ı! İğuag usçnp<ndkşusç lşjndz tğ^ çnlnğ kupumuzzşğg rğşzj gzıuzr=zşğnf sruirz zşğmuw trz^ huındnw işpuzrz fğuw trz Huığruğ= Auwğg^ Bznğa= Uçşpuw^ Wnfumrs Uçşpuw^ U-Üt-Yt mndiumjndkşuz mşeğnzumuz nğnbndszşğnd .nğandğer uzeus I+=k$ İşduz İfuog+plnd^ zuşd Suwğ Uknxtz cusuzu, şğmnd anüşdnğumuzzşğg^ U=itl-Zşğiti K+yulşuz^ Hşığni Brğrz+plnd şd srdi kupumuzzşğg!

Audu=nwkg çujndşjud Xu))r İrdöstr çuğr üuliışuz .+i=nf! Wşınw uz çuğqğu.+ig wuzqzşj Hğ$ :uvrm Ouztlrz^ nğ rğ muğürz bznğaumulndkrdz wuwızşj zşğmuzşğndz şd rğşzj gzıuzr=zşğndz^ nğnzj ausuğ rimuhti önanpndkşuz bğ<uz şpu, trz gzığuğbudr +ğşğg!

Şlnwkzşğg buğndzumndşjuz! Uışzuhşı U=itl K+yulşuzr iğır .+i=g znwzhti .uzeufux bşbışğ ndztğ rğ st<! Uz giud nğ uzsr<uhti ünğ,ueğndkşuz hrır ezşz cnpnfndğerz ığndu, .niındszşğg^ Htw+plndr çuğüuduosuz ausuğ rğşzj qşx=tz şmu,g hrır gzşz huığuiıumusndkşusç şd uzendl ub.uıuz=nf!

Huığruğ= İğçuöuzg rğ np<nwzr .+i=g uğıuiuzşj^ uzüus sg şdi bznğaudnğşj znğgzırğ Kupumuzzşğg^ ışprz zmuışj wrbşjzşl nğ ausuwz=uhuımuz mulndu,zşğg iu mus zu fuüg)r işyumuzndkrdzg vşz^ fuüg)zşğnd vşz huımuzrğ^ uwl ausuwz=r_z^ sşğ zu.zrzşğg uwe mulndu,zşğg nğhti cuxuzündkrdz knpu, şz öuznz= usçnp< ausuwz=rz ,uxuwşjzşlnd ausuğ! Wşınw Huığruğ= Auwğg .zeğşj nğ Kupuwrz :nğandğer uzeuszşğg uwiışp uzüus sg şdi stm ux stm ,uz+kujzşz örğşz=^ nğhtiör zşğmuzşğg ouzvzuz fuğrvzşğg!

Audu=nwkr gzkuj=rz muıuğndşjud muğşdnğ wuwıuğuğndkrdz sg$ Kupumuzndkrdzg nğnbu, t Tiuşuz fuğcuğuzr arszueğr hubı+zg wuzqzşl Lşzu Şzrşnğmuzrz$ znğ arszueğr hubı+zr ausuğ ersnds muıuğndu, t huımuz suğsrzzşğndz şd kupumuzndkrdzg usşzumuğo cusuzumr st< eğumuz huıui.uzr mg ihuit uwi ndppndkşusç!

Sışğsrm uwi audu=nwkg uduğırz auiud Itğndzumuz up+k=nf!